Sokrates Sokrates (469-399 p.n.e.), filozof grecki. Źródłem wiedzy o życiu i poglądach Sokratesa są Dialogi jego ucznia Platona oraz pisma Ksenofonta . W etyce , która stanowiła główną dziedzinę jego zainteresowań (nie prowadził w ogóle dociekań ontologicznych), stał na stanowisku intelektualizmu etycznego, uznając, że prawdziwa wiedza o tym, co słuszne i sprawiedliwe, zawsze prowadzi do cnoty, ta zaś jest warunkiem dobra i szczęścia. Twierdził, w przeciwieństwie do sofistów , że istnieje powszechna i obiektywna prawda . Wyrocznia w Delfach obwieściła, że jest on najmądrzejszym człowiekiem na świecie, choć Sokrates uważał, iż " wie, że nic nie wie ". Stosował dwie metody: elenktyczną , polegającą na zbijaniu w dyskusji też przeciwnika poprzez doprowadzanie jego wywodów do absurdu, i majeutyczną (jak twierdził, odziedziczył ją po matce, która była położną) - uważał, że sam niczego nie wie, ale dyskutując pozwala, aby w rozmówcy "narodziła się" wiedza, co jest możliwe, ponieważ każdy człowiek ma w swym umyśle wiedzę wrodzoną ( natywizm , racjonalizm genetyczny ) i przez odpowiednie pytania można ją z niego wydobyć. Sokrates pierwszy zastosował rozumowanie indukcyjne , a także ustalił warunki metodologiczne definicji. Naraziwszy się niektórym Ateńczykom, został oskarżony o bezbożność i chociaż w mowie obrończej udowodnił swą niewinność, skazano go na śmierć przez wypicie cykuty . SOKRATES CNOTA JEST DOBREM BEZWZGLEDNYM: sprawiedliwosc, odwaga, panowanie nad soba. Cnota jest powszechna, nie zalezy od nas czy przyjetego systemu wartosci, dobra moralne sa najwyzsze i dla nich trzeba poswiecac wszystkie inne
CNOTA WIAZE SIE Z POZYTKIEM I SZCZESCIEM: dobro=pozytek, ludzie bladac czynia zlo bo nie wiedza co sprzyja ich pozytkowi. Szczescie wynika z cnoty (szczesliwy posiada najlepsze dobra, a najlepszym dobrem jest cnota)
CNOTA JEST WIEDZA: zlo wynika z nieswiadomosci, wiedza jest warunkiem dostatecznym cnoty, tym samym co cnota, jesli wiedza nie wystarcza do cnoty znaczy to ze jest niewustarczajca i powierzchowna (mowimy o wiedzy etycznej nie "naukowej", opiera sie na rozsadku a nie teorii) - intelektualizm etyczny. Czynnik etyczny jest uzupelniany przez czynnik religijny (demon, duch).
METODA ELENKTYCZNA: negatywna, usuwanie blednych przekonan. "Zbijanie do absurdu". METODA MAIEUTYCZNA: pozytywna, sztuka poloznicza. A) stwierdzenie faktu znanego, sprawdzalnego zmyslowo badz przez analogie B) indukcja, poprzez wyszukiwanie cech wspolnych C) sformulowanie wiedzy ogolnej i pewnej - definicji/pojecia
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)