To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prawa na rzeczy cudzej
Służebności
Służebność jest ograniczonym prawem rzeczowym, które upoważnia uprawnionego do korzystania z rzeczy cudzej w pewien określony sposób.
W prawie rzymskim odróżnia się służebności gruntowe od służebności osobistych.
Służebności gruntowe wymagają do swego powstania dwóch gruntów, z których jeden jest władnący a drugi służebny. Przy służebnościach gruntowych podmiotami tymi są z jednej strony, każdorazowy właściciel gruntu panującego, a z drugiej - każdorazowy właściciel gruntu służebnego.
Przy służebnościach osobistych sytuacja wyglądała inaczej. Także one mogły dotyczyć gruntu, ale ich cechą charakterystyczną było to, że przysługiwały zawsze tylko jakiejś osobie. Służebność taka była prawem podmiotowym niezbywalnym i kończyła się najpóźniej wraz ze śmiercią osoby uprawnionej.
Ze względu na przeznaczenie gruntu dzielili rzymianie związane z nim serwituty na służebności gruntów wiejskich i służebności gruntów wiejskich.
Do służebności gruntów wiejskich należały:
Prawo do przekraczania cudzego gruntu pieszo, na koniu albo w lektyce.
Służebność przechodu przez cudzy grunt łącznie z pojazdami, pojedynczymi zwierzętami i trzodą.
Służebność drogi. Zakres tej służebności nie jest w źródłach jasno sprecyzowany. Wśród serwitutów drogowych dawała ona prawa najszersze, obejmowała zakres uprawnień dwóch pozostałych służebności drogowych.
Prawo przysługujące właścicielowi gruntu władnącego do przeprowadzenia przez cudzy grunt wody pitnej, albo w celach irygacji, albo też w celu doprowadzenia wody. Serwitut ten należy do tzw. praw wodnych.
Prawo do wchodzenia na cudzy grunt w celu czerpania wody.
Prawo wypasania bydła na cudzym gruncie.
Do służebności gruntów miejskich należały:
Zakaz obowiązujący właściciela gruntu służebnego dotyczący budowy ponad określoną wysokość. Służebność ta należy do tzw. prawa światła.
Zakaz wnoszenia na gruncie służebnym konstrukcji, które zasłaniały by widok właścicielowi gruntu panującego.
Prawo do wejścia konstrukcją budowlaną w słup powietrza nad gruntem sąsiada. Służebność ta zalicza się do tzw. prawa budowlanego.
Prawo do wpuszczenia belki w mur sąsiada (prawo budowlane).
Prawo do oparcia konstrukcji o budynek wzniesiony na gruncie sąsiada. Ten ostatni miał obowiązek utrzymać swój budynek w takim stanie, aby sąsiad mógł korzystać z przysługującej mu służebności.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)