To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Skład społeczny soborów ziemskich w państwie moskiewskim w XVI w. Swoją pracę opieram o wiedzę zgromadzoną w artykule Borysa Floria, który to badając temat posłużył się literaturą rosyjską różnych autorów skupionych w jednej tematyce dotyczącej składu soborów ziemskich w państwie moskiewskim w XVI w. Pole do prowadzenia badań dały historykom dwa zachowane do naszych czasów źródła z XVI w. mianowicie: orzeczenia soboru ziemskiego z 1566 r. oraz dokument zatwierdzający wybór na cara Borysa Godunowa. Najważniejszą rolę odegrał jednak zawarty w dokumentach spis przedstawicieli soborowych, to na jego danych opiera się całość wniosków związanych ze strukturami administracyjnymi panującymi w państwie moskiewskim w omawianym wieku. Autor analizy podkreśla rolę rozwoju struktur poprzez nazwanie XVI w. odrębnym okresem w historii przedstawicielstwa stanowego w Rosji. W celu ukazania rozwoju i przekształceń zachodzących w strukturach badacz skupił się na soborach ziemskich z dwóch okresów tj. sobór ziemski z 1566 r. oraz sobór z roku 1598 r. Sytuacja z połowy XVI w. wyglądała następująco: w skład soborów ziemskich wchodzili członkowie Dumy bojarskiej i diacy oraz przedstawiciele trzech stanów: duchowieństwa, „dworianstwa” i mieszczan. W ramach Dumy bojarskiej, działali tzw. Bojarzy, czyli wielcy właściciele ziemscy. Najliczniejszą grupą uczestniczącą w soborze byli dworianie, którzy dzielili się na dwie zasadnicze części, byli to członkowie „dworu monarszego” oraz „synowie bojarscy”. Członków dworu należy utożsamiać z górną warstwą klasy panującej Rosji XVI w. związku z faktem iż w skład dworu wchodzili przedstawiciele rodów książęcych z księstw przyłączonych do Wielkiego Księstwa Moskiewskiego w drugiej połowie XV w. Związku ze sposobem w jaki został stworzony spis członków dworu należy stwierdzić, że dwór w omawianym wieku występuje jako połączenie powiatowych grup właścicieli ziemskich. Wcześniej wymienieni „synowie bojarscy” zgodnie z orzecznictwem soborowym z 1566 r. zostali podzieleni na cztery grupy, byli to „dworianie pierwszego stopnia”, „dworianie drugiego stopnia”, „toropieccy pomieszczycy” i „łuccy pomieszczycy”. Wszyscy przedstawiciele „dworian” wymienieni w postanowieniu soborowym, byli dworskimi „synami bojarskimi”, czyli osobami należącymi do górnej warstwy klasy panującej. „Synowie bojarscy” biorący udział w soborze wchodzili w skład 42 grup powiatowych, a ich przedstawicielstwo na soborze nie odzwierciedlało rzeczywistych proporcji jakie nasuwały się związku z istnieniem powiatów z różną ilością „synów bojarskich”. Na podstawie tego można stwierdzić, że wyborów poprzedzających sobór nie było. Zostali powołani na sobór spośród osób znajdujących się jedynie w Moskwie, gdyż nie reprezentowali „dworian” z powiatu jako całości ani też swojej grupy powiatowej. Dworianie pierwszego stopnia z racji ich wyższej pozycji w hierarchii dworu zostali nazwani „dworianami stołecznymi”. Reprezentacja „stanu trzeciego” (mieszczaństwa) dzieliła się na trzy grupy: gości, smolnian i „handlujących ludzi moskwian”. Ludzie zajmujący się handlem to zamożna ludność miejsca, w hierarchii społecznej zajmowała wyższą pozycje od „czarnych ludzi”. Smolnianie byli korporacją kupców przesiedlonych do Moskwy. Rząd moskiewski przesiedlając poszczególne grupy ludności do stolicy chciał umocnić swoją pozycję na nowo przyłączonych ziemiach, usuwając z nich osoby, na których padało podejrzenie nielojalności politycznej. Jeśli chodzi o pochodzenie „gości” można stwi
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)