To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
RZUTOWANIE PROSTOKĄTNE Rzutowanie prostokątne następuje wówczas gdy rodzaje promienia rzutowania padają na rzutnię pod kątem prostym. Wyróżniamy 2 metody rzutowania prostokątnego: wg metody Europejskiej (E)
wg metody Amerykańskiej (A)
Metoda Europejska- polega na rzutowaniu przedmiotu na wzajemnie prostopadłe rzutnie, przy czym przedmiot rzutowany znajduje się między obserwatorem a płaszczyzną rzutu.
Najprostszym modelem obrazującym rozmieszczenie rzutów w przestrzeni jest sześcian lub prostopadłościan otaczający obserwatora i przedmiot rzutowany.
Wszystkie rzutnie sprowadza się do jednej płaszczyzny rysunkowej, tworząc siatkę (rozwinięcie sześcianu) Nazwy rzutu - z kierunku A - RZUT Z PRZODU= RZUT GŁÓWNY - z kierunku B - RZUT Z GÓRY - z kierunku C- RZUT Z LEWEJ STRONY - z kierunku D - RZUT Z PRAWEJ STRONY - z kierunku E- RZUT Z DOŁU - z kierunku F - RZUT Z TYŁU
Rozmieszczenie rzutów na płaszczyźnie Przy rzutowaniu obowiązuje zasada minimalizacji liczby rzutów, wymaga ona aby wykazywana treść była ograniczona do informacji wystarczającej do jednoznacznego, niesprzecznego, zupełnego opisu narysowanego przedmiotu. W większości przypadków przedmiot można przedstawić za pomocą 3 rzutów tworząc tzw. Układ podstawowy, obejmuje on rzuty: główny, z góry i z lewej. - rzut główny - nigdy nie może zostać pominięty niezależnie od liczby rzutów przedmiotów.
Pod czas ustalania położenia rzutu głównego należy przestrzegać następujących zasad: Rysowany przedmiot powinien być tak ustalony względem rzutni aby maksymalna liczna jego charakterystycznych elementów tj., płaszczyzny, krawędzie, osie, były równoległe bądź prostopadłe do płaszczyzny rzutu. Takie ustawienie umożliwia rysowanie przedmiotów bez zniekształceń, skróceń!
Rzut główny- powinien być wykonany z tego kierunku aby pokazać najbardziej charakterystyczny kształt przedmiotu oraz najbardziej złożoną linię obrotu.
W rzucie głównym przedmiot powinien być pokazany w takim położeniu, który zajmuje w rzeczywistych warunkach pracy lub obróbki.
W obranym kierunku (2 zasada) rzutem głównym powinien być obraz z tej strony która zapewnia, że brakujące informacje będą znajdowały się na pozostałych rzutach podstawowych (rzucie z góry, lewej strony, lub na obu jednocześnie).
Zasada ta oznacza, że rzut z dołu lub prawej strony może być wykonany dopiero wówczas gdy na rysunku są rzuty podstawowe !!! Układ rzutów powinien być tak dobrany, aby maksymalnie wykorzystać obszar arkusza rysunkowego,
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)