To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rządowa administracja niezespolona w II Rzeczypospolitej. Administracja niezespolona to taka, której nie da się zespolić w 1 dział. Objęła ona w II RP przede wszystkim: rolnictwo, opiek...ę społeczną, przemysł, handel, wyznania, kulturę i sztukę, kolejnictwo, pocztę, wojsko, wymiera sprawiedliwość. Działy administracyjne niezespolone: Adm. wojskowa- zwierzchnictwo należało do prezydenta. Wyznaczał wodza naczelnego. Kraj podzielono na okręgi korpusów (5 później 10). Na czele stał dowódca Korpusu. Istotną rolę odgrywała piechota. Okręgi podzielono na komendy garnizonów na czele z dowódcą garnizonów. Komendy uzupełnień zajmowały się rekrutacją. Służba trwała 2 lata w piechocie, 2 lata i 3 miesiące w marynarce. Było 50 tyś. oficerów i 18 tyś. podoficerów. Adm. oświatowa- kraj podzielony na 10 okręgów szkolnych na czele z kuratorami. Jeden okręg przypadał na 2 województwa. Okręgi dzielono na obwody na czele z inspektorami szkolnymi. Obowiązek nauczania wszystkich dzieci w szkołach podstawowych, bezpłatna nauka w szkołach państwowych państwowych samorządowych, obowiązkowa Religia do lat 18. Reforma jędrzejowiczowska dokonała podziału na: Szkoły powszechne Szkolnictwo średnie Szkolnictwo wyższe § 5. Administracja specjalna (niezespolona) Działy administracji specjalnej nie zespolone z administracją ogólną posiadały odrębną strukturę organizacyjną. Należały do niej całkowicie resorty: Spraw Wojskowych, Sprawiedliwości, Skarbu, Poczt i Telegrafów, Reform Rolnych (do 1932) oraz częściowo resorty: Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Przemyślu i Handlu, Komunikacji oraz Opieki Społecznej. Zwierzchnictwo nad siłami zbrojnymi należało do prezydenta, który w czasie pokoju sprawował je przez ministra spraw wojskowych i Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych (od 1926 r.) oraz podległe im organy. Kraj został podzielony na 10 okręgów korpusów, którymi kierowali dowódcy okręgów korpusów z pomocą sztabów i okręgowych szefów służb. Dowódcom korpusów podlegali komendanci garnizonów i powiatowe komendy uzupełnień (od 1938 r. rejonowe). Administracją wymiaru sprawiedliwości kierował minister sprawiedliwości, któremu podlegali: I Prezes Sądu Najwyższego oraz prezesi sądów: apelacyjnych, okręgowych i grodzkich, jak również prokuratorzy odpowiednich szczebli. Administracją skarbową kierował minister skarbu. Organami skarbowymi pierwszej instancji były urzędy skarbowe i dyrekcje ceł. Ministrowi poczt i telegrafów podlegały dyrekcje pocztowe, w tym urzędy i agencje pocztowe. Kierownictwo administracją szkolnictwa należało do ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego. Dla celów tej administracji państwo podzielono na 10 okręgów szkolnych na czele z kuratorami. Te dzieliły się na obwody szkolne pod przewodnictwem inspektorów szkolnych, będących organami I instancji w zakresie kierowania i nadzoru nad szkolnictwem powszechnym - publicznym i prywatnym. System ten zunifikowano w 1932 r. (reforma J. Jędrzejewicza) dzieląc szkoły na: podstawowe (powszechne), średnie i wyższe. Zasadą było powszechne nauczanie w zakresie podstawowym (7 lat). Szkolnictwo średnie miało się składać z 4-letnich gimnazjów, kończących się tzw. małą maturą, a następnie można było kontynuować naukę w 2-letnich liceach, które kończyła tzw. duża matura, dająca wstęp na studia. Szkoły wyższe dzieliły się z kolei na akademickie (uniwersytety, akademie, politechniki i szkoły główne) oraz nieakademickie. W szkołach akademickich organami władz uczelni były: senaty, ogólne z
(…)
…, a na szczeblach niższych - wojewodom i starostom. Osobnym pionem reform rolnych, które przeprowadzono ostatecznie w grudniu 1925 r. kierował najpierw Główny Urząd Ziemski - do 1923 r., a następnie minister reform rolnych. Ich aparat wykonawczy stanowiły okręgowe oraz powiatowe urzędy ziemskie. W 1932 r. oba ministerstwa połączono w jedno.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)