To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wstęp: Mianem ruchu oporu określa się walkę społeczeństwa znajdującego się pod okupacją lub społeczeństwa w państwie totalitarnym przeciwko władzom okupacyjnym i ich administracji lub przeciwko reżimowi totalitarnemu. Walka tego rodzaju miała miejsce w czasie II wojny światowej. Nazwa ta narodziła się we Francji (w jęz. franc. resistance ) i stała się powszechnie używana we wszystkich krajach przez publicystów i historyków. Ruch oporu powstał przede wszystkim na terytorium krajów, które w czasie wojny znalazły się pod obcą okupacją. Na terenie Europy najsilniejsze ogniska ruchu oporu znajdowały się w Polsce , Francji , Jugosławii , Grecji oraz w Danii , Norwegii , Belgii i Holandii. W Afryce ośrodkiem ruchu oporu stała się Etiopia. W Azji miejscami silnego ruchu oporu były Hole nderskie Indie Wschodnie , Malaje , Indochiny , Filipiny i Chiny. Z państw należących do osi należy natomiast wymienić Włochy , Bułgarię i Słowację. Ruch oporu o bejmował różnorodne formy organizacyjne i metody prowadzonej walki. W pierwszym o kresie wojny był prowadzony opór bierny. W jego ramach podejmowano cały szereg różnych działań. Starano się sabotować decyzje i zarządzenia władz, , organizowano strajki i manifestacje , podejmowano działa nia propagandowe wydawanie ulotek i czasopism oraz umieszczanie na parkanach i budynkach ha seł i napisów antyniemieckich udzielano pomoc y jeńcom wojennym , często pomagano w ucieczce z więzień i obozów , w dziedzinie gospodarki broniono się przez tworzenie tzw. czarnego rynku, organizowano tajne szkolnictwo , spontaniczne manifestacje z okazji rocznic historycznych i świąt narodowych (Francja, Belgia, Holandia, Dania, Norwegia). Występow ały także zbrojne formy walki, które obejmowały sabotaż i dywersje , niszczenie urządze ń przemysłowych- bitwa o ciężką wodę: całokształt akcji podejmowanych z inspiracji dowództwa alianckiego w celu opóźnienia prowadzonych od 1939 przez Niemcy prac badawczych nad bronią atomową, do produkcji której była niezbędna ciężka woda (D 2 O); 28 II 1943 oddział żołnierzy norweskich został zrzucony z brytyjskich samolotów na spadochronach i dokonał tam sabotażu. Uszkodzono bardzo poważnie siłownie tej fabryki. Była ona ważna, z tego powodu, iż odbywała się w niej produkcja ciężkiej wody, którą Niemcy wykorzystywali do badań naukowych nad bronią nuklearną. Inna akcja norweskiego ruchu oporu wymierzona była w transport ciężkiej wody do niemieckiego laboratorium z zakładów hydroelektrycznych znajdujących się w Ryukan. 20 II 1944 został zatopiony prom na jeziorze Tinnsjo przez norweskich sabotażystów, w którym przewożono w specjalnych cysternach ciężką wodę , atakowan ia linii komunikacyjnych (bitwa o szy ny - powodująca częściowe sparaliżowanie transportu wojsk niemieckich
(…)
… , na której utworzono Front Wyzwolenia Narodowego (FWN), łączył wszystkich patriotów niezależnie od poglądów politycznych i religii. Francuski Ruch Oporu narodził się po roku 1942 , po zajęciu przez Niemców strefy Vichy. Okupanci niemieccy wprowadzili masowe wywożenie młodych Francuzów na roboty w głąb Rzeszy. We Francji cały Ruch Oporu stopniowo podporządkował się Komitetowi Wolnej Francji w Londynie , kierowanemu…
… roku utworzyli Grecki Front Wyzwolenia Narodowego (EAM) , który podporządkował sobie większość oddziałów ruchu oporu. Inni politycy o przekonaniach republikańskich i antykomunistycznych utworzyli Grecki Narodowy Związek Demokratyczny. Ściśle współpraca z Brytyjczykami. Partnerem akceptowanym przez Brytyjczyków był niekomunistyczny ruch oporu, który zasilano dostawami uzbrojenia. Lecz nie mogli ignorować ruchu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)