To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rozwój społeczny
Jednym z osiągnięć rozwojowych okresu dorastania - emocjonalna niezależność od rodziców Na płaszczyźnie relacji społecznych intensywności i tempa nabiera proces wrastania (poszukiwanie dla siebie miejsca w społeczeństwie i budowanie koncepcji o charakterze reformatorskim) Poczucie równości pragnienie wolności i przejęcie kontroli nad życiem
Związki z dorosłymi
Wczesna adolescencja - okres intensywnych konfliktów z rodzicami, zmniejszanie się ilości czasu spędzanego z rodzicami oraz emocjonalne zamknięcie na nich
Większość nastolatków czuje się blisko związana z rodzicami, podziela ich przekonania dotyczące najważniejszych zagadnień oraz ceni ich akceptacje Rozwiązaniem narastających konfliktów między dorastającymi a dorosłymi jest wprowadzenie zasady „delegowania autorytetu” - stopniowe zwiększanie udziału młodych w ich podmiotowych decyzjach, przy jednoczesnym utrzymaniu prawa opiekunów do kontroli tych obszarów życia, w których liczy się doświadczenie życiowe (Erikson) Późna adolescencja - relacje z rodzicami stabilizują się (stopniowe zanikanie konfliktów i dookreślenie ról pełnionych wobec siebie) Związki z rówieśnikami
Wzrost znaczenia rówieśników Szczególnie ważne stają się procesy związane z identyfikacją z grupą rówieśniczą
Etapy wzrostu znaczenia rówieśników:
Kontakty w parach tzn. bliskie przyjaźnie i sympatie
Kliki (grupy nieformalne, oparte na bezpośrednim kontakcie i powiązane wspólnotą interesów)
Duże grupy, z którymi jednostka identyfikuje się na drodze własnego wyboru lub desygnacji rówieśników
Rozwojowy sens identyfikacji z grupą zawiera się w :
Zobowiązaniu do obrony grup i jej faworyzowania, co przyczynia się wtórnie do umocnienia poczucia własnej wartości jednostki
Wymaganiu ustosunkowania się do celów i norm grupy, a tym samym stworzeniu okazji do uporządkowania własnej hierarchii wartości i poszukiwania odpowiedzi na pytanie, co jest w życiu ważne Pozwoleniu jednostce przejściowo angażować się w różne role społecznie i poszukiwać doświadczeń i informacji niezbędnych do kształtowania się tożsamości indywidualnej
Byciu ważnym doświadczeniem związanym z określeniem siebie przez przeglądanie się w oczach innych
Początkowa faza dorastania:
Związki charakteryzują się dużą gwałtownością uczuć, małą ich trwałością i podatnością na czynniki zakłócające
Dla nastolatków bardziej liczy się fakt zakochania i bycia wybranym przez kogoś niż rzeczywista bliskość
Późniejsza faza dorastania (związki romantyczne)
(…)
…
Późniejsza faza dorastania (związki romantyczne)
Młodzieńcza miłość przeżywana jest w sposób bezwarunkowy
W centrum zainteresowania podmiotu znajduje się zarówno doświadczane uczucie, jak partner, stający się obiektem bezkrytycznej idealizacji
Dominacja miłości w życiu uczuciowym młodzieży, równie głęboko angażującej obie strony (brak liczenia się z realiami, odrzucenie wszelkiej krytyki i przestróg, a ewentualne próby jej ograniczenia wywołują reaktancję (opór) - efekt Romea i Julii)
Pod koniec dorastania:
stopniowe dostrzeganie konieczności pogodzenia miłości z innymi ważnymi obszarami aktywności: nauką, pracą itp.
Stopniowe uświadamianie sobie ,że uczucie nie rozwiązuje wszystkich problemów i że istnieje duży dysonans między idealną dotąd wizją partnera i relacja z nim a wymaganiami rzeczywistości…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)