To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
W referacie pojawiają się następujące zagadnienia: znaczenie interakcji między ojcem a niemowlęciem, rola ojca po narodzinach dziecka, związek emocjonalny, pozytywny wpływ na dzieci cech ojcowskich, nastawienie, motywacja, przymus, kary fizyczne, przyswojenie norm moralnych, stosunek ojca do dziecka, akceptacja dziecka przez ojca, autorytet, przestępczość młodocianych, cechy dobrego ojca,
Rola ojca w wychowaniu dzieci
W dzisiejszych czasach coraz częściej zaczyna się doceniać znaczenie interakcji między ojcem a niemowlęciem (często również dzieckiem w prenatalnym okresie życia). Niegdyś rola ojca wydawała się być spłycona, ograniczona jedynie do spłodzenia dzieci oraz utrzymania rodziny. Dziś ojcom stawiane są znacznie wyższe wymagania, takie jak opieka, zapewnienie komfortu i bezpieczeństwa.
Z badań nad zachowaniem dzieci siedmio i ośmiomiesięcznych w kontaktach z rodzicami stwierdzono, że reakcje na widok ojców były żywsze niż na widok matek. Ojciec stanowi pewien element nowości dla dziecka, co przyczynia się do tego, że interakcje z nim stają się dla niego bardziej atrakcyjne niż z matką, z którą zwykle spędza więcej czasu.
Rola ojca powinna ukształtować się zaraz po urodzeniu się dziecka. Mężczyzna powinien współdziałać w pielęgnowaniu niemowlęcia oraz wspierać psychiczne żonę w dniach przejściowych depresji, które są naturalne w okresie okołoporodowym. Ojciec, który uczestniczy w pielęgnowaniu dziecka doświadcza uciążliwości tych prac, przez co potrafi ocenić i docenić wkład żony w budowę ogniska rodzinnego. Obecnie ojciec coraz częściej przebywa z dziećmi. Wykonuje też wiele czynności, które są związane z dziećmi, niegdyś uważane za kobiece. Ma to ogromny wpływ na pełniejszy związek emocjonalny między nim a dziećmi, co prowadzi do wytworzenia w dzieciach poczucia bezpieczeństwa. W niektórych sytuacjach może to jednak prowadzić do spadku autorytetu ojca.
Dzieci w początkowym okresie życia bardziej lgną do matek, nie znaczy to jednak, że ojca nie potrzebują. W okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa rozwija się intensywnie proces uczuciowego wiązania się dziecka z rodzicami, dlatego obecność w tym okresie obojga rodziców jest bardzo wskazana. Obecność ojca w rodzinie i w domu wzmacnia u matki poczucie bezpieczeństwa, co również ma duże znaczenie dla prawidłowości jej kontaktów z dzieckiem. Rola opiekuńcza ojca powinna być spełniana z takim nastawieniem i motywacją, aby umacniała więź rodzinną i dawała satysfakcję wszystkim jej członkom.
Jeżeli chodzi o postawę wychowawczą, to właśnie ojcowie odznaczają się na ogół większą stanowczością i surowością. Pozytywny wpływ na dzieci tych cech ojcowskich jest uwarunkowany występowaniem innych cech, takich jak opiekuńczość i zrozumienie. Ojcowie, których charakteryzuje czułe i opiekuńcze nastawienie do dziecka, wpływają na ukształtowanie się w nim dużej odporności na pokusy, postaw altruizmu, ułatwiają rozwój uczuć wyższych. Ojciec pomaga dziecku przejść od fazy spokoju i poczucia bezpieczeństwa do dynamicznego rozwiązywania napotkanych problemów. Oznacza to dodawanie otuchy i uczenie niezależności. Ojciec powinien przygotować dziecko na niebezpieczeństwa, pomóc mu dokonywać samodzielnych wyborów.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)