RADA EUROPEJSKA Geneza i ewolucja RE w systemie instytucjonalnym UE traktaty o niej nie wspominają, pojawia się jako efekt rozwoju integracji w obszarze politycznym, początkowo funkcjonowała jako szczególna forma Rady Ministrów, od 1974 nieformalne forum dyskusji szefów państw i rządów, szczyt przywódców w Paryżu 9-10 XII 1974 na wniosek Giscarda d’Estaign spotkaniom nadano nazwę RE, Uroczysta Deklaracja o UE z 1983 kolejny etap instytucjonalizacji RE, Jednolity Akt Europejski ustanowił formalnoprawne podstawy RE, TUE określił zadania RE – nadawanie niezbędnych impulsów politycznych UE; Skład przewodniczący RE wybierany większością kwalifikowaną przez RE kadencja 2,5 roku mandat jednokrotnie odnawialny o przewodniczenie RE i prowadzenie jej prac, o zapewnienie przygotowania i ciągłości prac RE we współpracy z przew. KE i na podstawie prac Rady ds. ogólnych, o wspomaganie osiągania konsensusu w RE, szefowie państw lub rządów państw członkowskich towarzyszą ministrowie spraw zagranicznych, przewodniczący KE towarzyszy mu członek KE, w pracach uczestniczy Wysoki Przedstawiciel do spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (bez prawa głosu), Sposób działania wypełniając swoje zadania, RE współdziała z KE i Radą, spotkania w formie szczytów 2 razy w ciągu półrocza, w razie konieczności przewodniczący może zwołać nadzwyczajne posiedzenie, spotkania trwają zazwyczaj 2 dni i mają nieformalny przebieg, główny ciężar przygotowań do szczytu spoczywa na Radzie ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych Rady UE , decyzje w RE podejmowane głównie drogą konsensusu (w niektórych przypadkach jednogłośnie lub kwalifikowaną), Kompetencje ogólne – wynikają ze statusu ustrojowego: o wyznaczanie zasad i głównych wytycznych polityki UE, o określanie zasad i głównych wytycznych wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, o decydowanie o wspólnej polityce obronnej, szczegółowe : o uchwalanie wspólnych strategii, których przyjęcie zaleca Rada, o wpływ na ustanawianie wzmocnionej współpracy, współpraca z Radą, RE ma pośrednią inicjatywę prawodawczą, RE nie ma żadnych istotnych kompetencji wykonawczych. RADA UNII EUROPEJSKIEJ Skład w skład wchodzi jeden przedstawiciel szczebla ministerialnego każdego państwa członkowskiego , państwa reprezentowane przez ministrów właściwych w sprawach będących przedmiotem obrad,
(…)
…, kultura, Unia Gospodarcza i Walutowa;
Kompetencje/funkcje Rady
prawodawcze prawo wydawania aktów wiążących i nie wchodzi w powiązania kompetencyjne z PE, KE w ramach
uchwalania prawa UE podlega kontroli TSUE,
wykonawcze Rada nie działa sama, ale przez KE, której deleguje część uprawnień w ramach procedury komitologii,
nominacyjne przy współpracy z PE, Rada mianuje członków KE, TS, Sądu i innych organów UE, takich jak Komitet
Ekonomiczno – Społeczny, Komitet Regionów; ustala wysokość uposażenia funkcjonariuszy UE,
międzynarodowe przy współpracy z PE i KE ma prawo zawierania umów międzynarodowych, związanych z akcesją,
stowarzyszeniem, współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi;
PREZYDENCJA I JEJ PRIORYTETY
role prezydencji:
o organizator agenda spotkań, reprezentowanie interesów UE, dystrybucja dokumentów,
o broker umożliwia artykulację interesów innych,
o przywódca orientacja na zmianę systemową,
o reprezentant interesów narodowych,
regulamin Rady stwierdza, że państwo sprawujące prezydencję ustala dla każdego składu Rady i po konsultacjach –
projekty porządków obrad posiedzeń Rady wyznaczonych na kolejne półrocze,
prezydencja jest odpowiedzialna…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)