To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wykład 11. (1)
Zdolnościami nazywamy te możliwości podmiotu, które określają, czy sposoby funkcjonowania psychicznego, niezbędne do efektywności jakiegoś działania, znajdują się w repertuarze dostępnym jednostce (np. czy dysponuje ona potrzebnym rodzajem operacji myślowych, czy potrafi dokonywać analizy spostrzeżeniowej, itp.). Są, więc narzędziami, którymi człowiek może się posługiwać w działaniu (instrumentalnymi wyznacznikami sprawności człowieka). Wykład 11. (2)
Kryteria podziału (klasyfikacji) zdolności: 1. zakres (zdolności ogólne i specyficzne); 2. treść (np. zdolności pla styczne, muzyczne); 3. geneza (zdolności wrodzone i nabyte; zdolności specyficznie ludzkie i zdolności zwierzęce). Wykład 11. (3)
Definicje inteligencji Inteli gencja to: - ogólny, niezróżnicowany czynnik, na który składają się procesy wnioskowania i rozumowania (C. D. Spearman); - specyficzna zdolność adaptacyjna właściwa zarówno człowiekowi, jak i zwierzętom (W. Stern); - zdolność do uczenia się (behawioryści); - względnie stała, charakterystyczna dla jednostki efektywność wykonywania zadań, głównie intelektualnych. Inteligencja = zdolności (psychologowie radzieccy); - zdolność rozwiązywania problemów (J. Piaget); - zdolność przetwar zania informacji (E. Hunt); - zjawisko, które mierzą testy inteligencji (E. G. Boring). Wykład 11. (4)
Inteligencja A - potencjał intelektualny organizmu zdeterminowany wyposażeniem genetycznym (D. O Hebb); Inteligencja B - zdolności intelektualne przejawiające się w zachowaniu. Wynik interakcji inteligencji A i środowiska (D. O. Hebb); Inteligencja C (psychometryczna) - zachowania, które ujawniają się w badani ach na podstawie testów inteligencji (P. E. Vernon).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)