MECHANIZM POWSTAWANIA WIATRU Jeżeli pewien obszar powierzchni ziemi zostanie ogrzany temperatury wyższej niż obszary sąsiednie , to powietrze zalegające nad tym obszarem również zostanie ogrzane do wyższej temperatury i pocznie się rozszerzać, przesuwając swe cząsteczki w kierunku niższego ciśnienia, czyli ku górze. Płaszczyzny jednakowego ciśnienia nad tym obszarem zostaną przesunięte w górę tym mocniej, im większa odległość dzieli je od powierzchni ziemi. Wypiętrzenie słupa powietrza powoduje jego przepływ góra na sąsiednie obszary. Efektem przepływu powietrza jest podwyższenie ciśnienia nad tymi obszarami przy jednoczesnym jego obniżeniu nad obszarem nagrzanym. Powstała różnica ciśnień przy powierzchni ziemi wywołuje poziome przesuwanie się mas powietrza, czyli wiatr. Wiatr geostroficzny – wiatr wiejący z jednostajną prędkością wzdłuż izobar prostoliniowych (przy zaniedbaniu tarcia). 1. Kierunek wiatru pokrywa się z kierunkiem izobar 2. Wieje tak że na półkuli północnej niskie ciśnienie jest z lewej strony a wysokie z prawej jeśli patrzeć w jego kierunku. Na półkuli południowej jest odwrotnie 3. Jego prędkość jest wprost proporcjonalna do gradientu ciśnienia (proporcjonalna do odległości między izobarami. Im mniejsza odległość między izobarami tym większa jest jego prędkość i odwrotnie Wiatr gradientowy - jest poziomym ruchem powietrza w którym cząsteczki poruszają się z jednostajną prędkością po koncentrycznych torach kołowych Porywistość wiatru – polega na tym że wiatr składa się z nie kończącej się serii porywów, czyli krótkotrwałych dodatnich lub ujemnych odchyleń prędkości od jej wartości średniej. Jednocześnie występują wahania kierunku na ogół bardzo nieregularne ale osiągające często amplitudę rzędu 30° Szkwalistość wiatru – wiatr w którym obserwuje się gwałtowne i znaczne wzrosty średniej prędkości (o 50% i więcej), trwające nawet przez kilkanaście minut, czyli szkwały. Ognie św Elma – wyładowania elektryczne w postaci cienkich fioletowo – białych iskier o długości do kilkunastu centymetrów, powstają na ostrych krawędziach przedmiotów, najczęściej metalowych. Obserwuje się je w warunkach dużego gradientu różnicy potencjałów w powietrzu na topach masztów, nokach rej, wierzchołkach drzew, piorunochronach. Zjawisko nie jest groźne ale może prowokować uderzenia piorunów Zorza polarna – świecenie górnych części atmosfery (100...400 km czasem 1000) powodowane bombardowaniem cząstek elektrycznych emitowanych przez słońce. Obserwowane w wysokich szerokościach geograficznych. Intensywnie występuje w pobliżu biegunów magnetycznych
(…)
… elektrycznych emitowanych przez słońce. Obserwowane w wysokich
szerokościach geograficznych. Intensywnie występuje w pobliżu biegunów magnetycznych
Halo – grupa zjawisk optycznych powstających wokół słońca i księżyca wskutek załamania i
odbicia światła przez kryształki lodu. Zjawiska te tworzą chmury piętra wysokiego, mgłę lodową.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)