To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
11. PROCESY TERMODYNAMICZNE W SILNIKACH DWUPRZEPŁYWOWYCH Podstawowe schematy silników dwuprzepływowych W latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia zaczęto stosować do napędu samolotów dwuprzepływowe turbinowe silniki odrzutowe (DTSO). Bardzo szybko zdominowały one lotnictwo pasażerskie, transportowe, a następnie - w miarę udoskonalania ich konstrukcji - również lotnictwo wojskowe. Swoją błyskotliwą karierę silniki te zawdzięczają korzystniejszym charakterystykom ekonomicznym i eksploatacyjnym w zakresie dużych, poddźwiękowych prędkości lotu (750÷1000 km/h) w porównaniu z turbinowymi silnikami śmigłowymi oraz turbinowymi silnikami odrzutowymi jednoprzepływowymi. Prędkości lotu z podanego zakresu są zbyt duże dla silnika śmigłowego - gwałtownie maleje sprawność śmigła, i jednocześnie zbyt małe dla turbinowego silnika jednoprzepływowego - nie może on osiągnąć optymalnych warunków pracy.
Pod względem konstrukcyjnym dwuprzepływowe turbinowe silniki odrzutowe (DTSO) stanowią rozwiązanie pośrednie między jednoprzepływowymi turbinowymi silnikami odrzutowymi (JTSO) a turbinowymi silnikami śmigłowymi (TSŚ). Można uważać je albo za ulepszone silniki odrzutowe z dodanym specjalnym kanałem zewnętrznym, przez który przepływa dodatkowy strumień powietrza, albo za ulepszone silniki śmigłowe, w których zastąpiono śmigło wentylatorem umieszczonym wewnątrz silnika, stanowiącym małe wielołopatkowe śmigło obracające się w pierścieniowej obudowie i przetłaczające powietrze w kanale zewnętrznym. Z teorii wiadomo, że takie wentylatorowe śmigła charakteryzują się wysoką sprawnością przy dużych prędkościach lotu, przy których sprawność śmigieł klasycznych jest już bardzo niska
Dodanie zewnętrznego kanału przepływowego i przetłaczanie przez niego dodatkowej ilości powietrza - często znacznie większej niż przez kanał wewnętrzny - powoduje wzrost ogólnego strumienia masy powietrza przepływającego przez silnik, a jednocześnie zmniejszenie prędkości jego wypływu z silnika. Wynika to z tego, że duża część energii potencjalnej gazów spalinowych wytworzonych w komorze spalania kanału wewnętrznego jest zamieniana na pracę mechaniczną w turbinie, która napędza nie tylko sprężarkę - znajdującą się w kanale wewnętrznym, ale także wentylator, który sprężając powietrze kieruje je również do kanału zewnętrznego. W ten sposób część energii strumienia z kanału wewnętrznego jest przekazywana do kanału zewnętrznego. Rozprężony w znacznym stopniu w turbinie strumień spalin nie może uzyskać dużych prędkości wypływu z dyszy kanału wewnętrznego. Mała jest również prędkość wypływu powietrza z kanału zewnętrznego, w którym występuje jedynie niewielkie sprężanie w wentylatorze i rozprężanie w dyszy wylotowej (brak jest w tym kanale komory spalania a zatem i doprowadzania ciepła).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)