To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Procesy rozbrojenia i budowy zaufania w stosunkach międzynarodowych
Kaczmarski, Problematyka zbrojeń i rozbrojenia
Dialog strategiczny Rosja - Stany Zjednoczone
Tematyka bezpieczeństwa w okresie zimnej wojny była kluczową kwestią dla relacji radziecko - amerykańskich. Również stosunki pomiędzy Federacją Rosyjską i Stanami Zjednoczonymi pozostawały zdominowane przez zagadnienia bezpieczeństwa, a zwłaszcza dialogu strategicznego. W okresie zimnej wojny oba państwa zawarły wiele porozumień dotyczących kontroli zbrojeń i rozbrojenia w dziedzinie broni jądrowej, takich jak: Traktat o ograniczeniu zbrojeń strategicznych - SALT I (1972), Traktat o zakazie rozmieszczania systemów przeciwrakietowych - ABM (1972), Traktat o ograniczeniu zbrojeń strategicznych - SALT II (1979), Traktat o likwidacji rakiet krótszego i średniego zasięgu - INF (1987) czy Traktat o redukcji zbrojeń strategicznych - START I (1991).
Tuż po zakończeniu zimnej wojny i rozpadzie ZSRR zdawało się, że w relacjach amerykańsko - rosyjskich nastąpi odejście od rywalizacji w sferze nuklearnej. Jednak mimo deklarowanego przez czołowych polityków obu krajów braku wzajemnego zagrożenia, obie struny pozostawały przywiązane do koncepcji odstraszania poprzez posiadaną broń jądrową. Oba państwa przywiązywały bardzo dużą wagę do zachowania zarówno istniejącej równowagi potencjałów ofensywnych, jak i utrzymania możliwości wykonania uderzenia odwetowego. W wyniku takiego podejścia tematyka kontroli zbrojeń i dialogu strategicznego zajmowała istotne miejsce praktycznie na każdym szczycie rosyjsko - amerykańskim.
Traktaty START i SORT
Traktat START I został zawarty 31 lipca 1991 roku. Przewidywał, że każda ze stron będzie mogła dysponować 1600 środkami przenoszenia głowic nuklearnych oraz 6000 głowic do nich przeznaczonych. Oznaczało to, że zarówno Stany Zjednoczone, jak i Związek Radziecki zobowiązane były do znaczących redukcji posiadanych arsenałów nuklearnych. Termin dokonania redukcji wyznaczony został na 5 grudnia 2001 roku. Traktat START I obowiązuje na okres 15 lat, z możliwością regularnego przedłużania o pięcioletnie okresy.
Problemem stał się rozpad ZSRR czego efektem było pojawienie się czterech państw - Rosji, Białorusi, Kazachstanu i Ukrainy - wyposażonych w broń nuklearna. W dniu 23 maja 1992 roku państwa te podpisały ze Stanami Zjednoczonymi tzw. protokół lizboński. Zgodnie z jego postanowieniami państwa powstałe po rozpadzie ZSRR stały się stronami traktatu START I.
Traktat START II zakładał redukcje arsenałów nuklearnych obu stron do poziomu 3000 - 5000 głowic dla każdej ze stron nie później niż do 1 stycznia 2003 roku. Ponadto postanowiono całkowitą likwidację wielogłowicowych rakiet międzykontynentalnych rozmieszczonych na lądzie. Liczba głowic na okrętach podwodnych nie mogła przekraczać 1700 - 1750. Do tego dołączono postanowienia regulujące kwestie istotne dla zachowania równowagi strategicznej pomiędzy obiema stronami. Przewidziano także skomplikowany system weryfikacji, oparty w dużej mierze na doświadczeniach START I.
(…)
…, strony mogą odwołać się do Rady Bezpieczeństwa ONZ, jeśli uznają, że któraś z nich nie przestrzega postanowień BWC. Traktaty CFE
W dniu 19 listopada 1990 roku podpisany został Traktat o konwencjonalnych siłach zbrojnych w Europie (CFE). W dniu 10 lipca 1992 roku został on uzupełniony Traktatem o liczebności sił zbrojnych. Traktat CFE wprowadzał ograniczenia na pięć rodzajów sprzętu wojskowego: czołgi…
… przez społeczność międzynarodową w celu ograniczenia nielegalnego handlu bronią jest Rejestr Broni Konwencjonalnej prowadzony przez ONZ. Został on utworzony na mocy rezolucji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych z 6 grudnia 1991 roku. Państwa zgłaszają do niego transakcje i sprzedaży broni konwencjonalnej, podzielonej na siedem kategorii.
Jakościowy wyścig zbrojeń
Chociaż w okresie po zakończeniu zimnej wojny nie doszło do ilościowego wyścigu zbrojeń, wyraźnie widoczne był przejawy wyścigu jakościowego. Objął on dwie podstawowe dziedziny: próbę wykorzystania kosmosu do celów militarnych oraz miniaturyzację głowic nuklearnych z zamiarem uczynienia ich bronią pola walki.
Państwem, które jest najbardziej zainteresowane wykorzystaniem przestrzeni kosmicznej do celów militarnych i jednocześnie…
… nuklearnych i takiej obróbki, by nie nadawał się on do ponownego użycia w broni jądrowej. Na spotkaniu w Kolonii w czerwcu 1999 roku prezydenci USA i Federacji Rosyjskiej, Bill Clinton i Borys Jelcyn, zgodzili się co do kontynuacji procesu rozbrojenia nuklearnego i zachowania przy tym traktatu ABM. Na szczycie w Moskwie w dniach 3 - 5 czerwca 2000 roku prezydenci Władimir Putin i Bill Clinton ogłosili…
…
Zniknięcie groźby wojny jądrowej na wielką skalę pozbawia USA i Federację Rosyjską motywów dla współpracy w dziedzinie kontroli zbrojeń. Redukcje są przede wszystkim sposobem pozbycia się przestrzałach systemów uzbrojenia i uczynienia posiadanych arsenałów jądrowych bardziej „użytecznymi”.
Traktat NPT i jego funkcjonowanie
Podstawę systemu nieproliferacji broni nuklearnej stanowi Traktat…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)