To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prawo zwyczajowe. Normy prawne trwale i jednolicie wykonywane w przekonaniu, że są obowiązującym prawem. Prawo zwyczajowe nie pochodzi od żadnej instytucji, lecz zostaje wykształcone przez społeczeństwo w toku historii. Zwłaszcza w czasach najdawniejszych, było prawem niepisanym przekazywanym ustnie z pokolenia na pokolenie. Z czasem normy były utrwalane w formie pisemnej (np. dokumenty stwierdzające dojście do skutku czynności prawnej, przywileje, wyroki sądowe). Normy prawa zwyczajowego odegrały szczególną rolę w rozwoju prawa międzynarodowego . Prawo zwyczajowe z reguły przechodzi proces kodyfikacji (lub inkorporacji ). Do wymogów, które musi spełnić zwyczaj , aby mógł stać się obowiązującym prawem, można zaliczyć: praktykę ( longa consuetudo ) - ustaloną, jednolicie wykonywaną i trwałą praktykę postępowania w określonej sytuacji, przekonanie o mocy prawnej ( opinio iuris sive necesitatis ) - powszechne przekonanie społeczeństwa o prawnie wiążącym oraz potrzebnym charakterze normy zwyczajowej. Źródła prawa powszechnie obowiązującego w RP. Art. 87. Konstytucji RP: Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego. ( patrz p.17) Akty normatywne pochodzące od organów władzy wykonawczej: -rozporządzenie z mocą ustawy (np. stan wojenny) -rozporządzenia -zarządzenia, postanowienia PREZYDENT RP -akty urzędowe -rozporządzenia i ustawy RADA MINISTRÓW Akty prawa, normatywne pochodzenie od organów administracji rządowej: -akty prawa miejscowego Akty normatywne pochodzące od organów samorządu terytorialnego -prawo miejscowe w postaci uchwał(rada gminy) i zarządzeń(wójt itd.) -przepisy porządkowe Konstytucja. Akt prawny , określany także jako ustawa zasadnicza , która zazwyczaj ma najwyższą moc prawną w systemie źródeł prawa w państwie . W skład materii konstytucyjnej mogą wchodzić różne zagadnienia. Konstytucja może więc określać: podstawy ustroju społeczno-gospodarczego państwa, ponadto organizację, kompetencje i sposób powoływania najważniejszych organów państwowych, oraz podstawowe prawa, wolności i obowiązki obywatela. Konstytucje można dowolnie klasyfikować. W doktrynie prawa konstytucyjnego najczęstsze klasyfikacje to podział ze względu na:
(…)
… - też mogą dotyczyć materii konstytucyjnej, ale nie mają szczególnej mocy prawnej (np. ustawy o samorządzie, o TK, ordynacje wyborcze, uchwała - regulamin sejmu i senatu, i in.)
Ustawa.
Akt prawny o charakterze powszechnie obowiązującym, najczęściej obecnie uchwalany przez parlament (w niektórych państwach zatwierdzany później przez organ władzy wykonawczej). W porządkach prawnych różnych państw występują ustawy: zasadnicze (konstytucje), organiczne i zwykłe.
28. Ratyfikowana umowa międzynarodowa.
(patrz punkt 17)
Rozporządzenie z mocą ustawy.
Rozporządzenia z mocą ustawy mają charakter źródeł powszechnie obowiązującego prawa (art. 234 ust. 2 Konstytucji). W Polsce prawo do ich wydawania posiada od 17 października 1997 roku jedynie Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Rady Ministrów, tylko w czasie trwania stanu wojennego, jeżeli Sejm nie może zebrać się na posiedzenie. De iure, moc wiążąca takich rozporządzeń w tym czasie jest ograniczona, ze względu na fakt, iż podlegają one zatwierdzeniu na najbliższym posiedzeniu Sejmu. De facto jednak, do tego czasu moc rozporządzeń z mocą ustawy jest równa ustawom. Rozporządzenia te mogą dotyczyć według art. 228 ust 3-5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej:
zasad…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)