Prawoznawstwo Prawo wewnętrzne a prawo międzynarodowe publiczne Rozróżnienie prawa na wewnętrzne (krajowe) i międzynarodowe publiczne dokonuje się z uwagi na kryterium podmiotu kreującego prawo. Prawo krajowe tworzone jest jednostronnie przez odpowiednie organy mające kompetencję prawotwórczą i przybiera najczęściej formę aktów prawnych: ustawy, rozporządzenia itd. Natomiast prawo międzynarodowe tworzone jest nie tylko przez państwa, ale również poprzez różnego rodzaju organizacje międzynarodowe (ONZ, OBWE). Ujmowane jest w formę umów międzynarodowych, stąd często bywa również określane jako prawo traktatowe, których zawarcie wymaga konsensusu układających się stron.
Inny jest również zakres podmiotowy prawa międzynarodowego i wewnętrznego: prawo międzynarodowe reguluje stosunki pomiędzy państwami i organizacjami międzynarodowymi, a prawo krajowe relacje pomiędzy osobami fizycznymi, osobami prawnymi i innymi jednostkami wyposażonymi w przymiot zdolności prawnej. Kolejna różnica pomiędzy omawianymi pojęciami polega na innej roli sankcji grożących za złamanie norm prawa. Pierwotnie w prawie międzynarodowym sformalizowane sankcje nie występowały w ogóle. Począwszy od dwudziestego stulecia w prawie międzynarodowym stopniowo rozwija się system sankcji np. sankcje gospodarcze czy nawet dopuszczona w Karcie ONZ możliwość użycia siły zbrojnej wobec państwa-agresora. Nie można jednak stawiać znaku równości pomiędzy prawem międzynarodowym publicznym a prywatnym. Źródłem tego ostatniego jest w Polsce ustawa z 12 listopada 1965 roku - Prawo prywatne międzynarodowe . Ustawa ta określa prawo właściwe dla międzynarodowych stosunków osobistych i majątkowych w zakresie prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy, w których występuje tzw. element obcy. Przykładem może być małżeństwo zawarte pomiędzy dwiema osobami o różnym obywatelstwie.
Dz. U. Nr 46 poz. 290 ze zm.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)