Pacta legitima.
Były to umowy, które uzyskały ochronę procesową w oparciu o indywidualne decyzje cesarzy (okres dominatu). Formą ochrony była condictio ex lege. Znane były trzy pacta legitima:
nieformalne przyrzeczenie posagu (pactum dotale)
nieformalne przyrzeczenie darowizny (donatio) - na podstawie tej nieformalnej umowy jedna ze stron (darczyńca) zobowiązywała się za zgodą drugiej strony (obdarowanego) kosztem swego majątku dokonać na jej rzecz przysporzenia pewnej korzyści majątkowej
kompromis (compromissum) - umowa stron o poddanie ich sporu pod rozstrzygnięcie prywatnego arbitra (arbiter ex compromissio), z pominięciem normalnego trybu ochrony państwowej. Z kompromisem wiąże się też pretorkie receptum arbitri - arbiter, który przyjął obowiązek wydania wyroku, jeśli nie wywiązał się z tego, groziła mu kara pieniężna.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)