To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prawo Ohma Jeżeli do przewodnika przyłożymy różnicę potencjałów V, to przez przewodnik płynie prąd I. Na początku XIX wieku Ohm zdefiniował opór przewodnika jako napięcie podzielone przez natężenie prądu I U I V R = ∆ = Jest to definicja oporu. Ten stosunek jest stały pod warunkiem, że utrzymuje się stałą temperaturę . Jednostką oporu (SI) jest 1 ( Ohm ) 1 Ω. ▪ Wyprowadzenie prawa Ohma Bez pola elektrycznego prędkość ruchu chaotycznego u (nie powoduje przepływu prądu). Prędkość u jest związana ze średnią drogą swobodną λ i średnim czasem pomiędzy zderzeniami ∆ t zależnością: u = λ/∆ t . Jeżeli przyłożymy napięcie to na każdy elektron będzie działała siła F = eE i po czasie ∆ t każdy elektron osiągnie prędkość unoszenia vu = ∆ u daną II zasadą Newtona eE t u m = ∆ ∆ Stąd m t eE u u ∆ = = ∆ v Podstawiając ∆ t = λ/ u otrzymujemy mu E e u λ = v Prędkość unoszenia ma ten sam kierunek (przeciwny do E ) dla wszystkich elektronów. Przy każdym zderzeniu elektron traci prędkość unoszenia. Średnia droga swobodna λ jest tak mała, że vu jest zawsze mniejsza od u . Obliczamy teraz natężenie prądu wstawiając wyrażenie na vu do wyrażenia (21.3) na natężenie I . mu SE ne nSe I u λ 2 = = v Dla elementu przewodnika o długości l (rysunek) obliczymy opór korzystając z faktu, że napięcie U = El . Z prawa Ohma S ne mul I El I U R λ 2 = = = R jest proporcjonalny do długości przewodnika i odwrotnie proporcjonalny do przekroju. Zauważmy, że R pozostaje stały tak długo jak długo u jest stałe, a u zależy tylko od temperatury. Równanie S ne mul I El I U R λ 2 = = = przepiszmy w postaci S l R ρ = Stałą ρ nazywamy oporem właściwym . Document Outline Prawo Ohma Wyprowadzenie prawa Ohma
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)