To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
46. Prawo karne i sądy powstańcze Czasy pow. Kościuszkowskiego to czasy rewolucji, a ona kieruje się własnymi prawami, nie ma miejsca na łagodność tolerancję, uległość, itd. Nowo utworzone Sądy karne miały charakter powszechny, ponadstanowy, podlegała im cała ludność. Powstały sądy kryminalne w Wilnie, Krakowie. Tworzono w czasie powstania różne sądy i różne prawo karne. Generalnie, podst. aktem zawierającym p.karne w czasie powstania była Rezolucja Rady Najwyższej Narodowej z 3.06.1794r. ustanawiająca sądy kryminalne wojewódzkie - były jako ustawa kodyfikująca prawa w - rozwinęły one swą działalność w Warszawie na Mazowszu, w innych terenach powstanie nie odnosiło tak znacznych sukcesów, przez bardzo krótki czas terenem prawdziwie udanym była Warszawa i okolice. Praktyka sądów powstańczych to praktyka sądów Warszawskich. *Prawo karne było surowe bo były to czasy rewolucji a z drugiej strony zapewniało gwarancję praworządności. W czasie powstania to lud W-wy domagał się surowszych kar dla zdrajców niż wydawały je sądy. Prawo karne materialne:
-podstawową karą była ZEMSTA OBRAŻONEGO NARODU w tym sensie trudno mówić o perwencyjnym charakterze kary
-kara miała bardziej charakter odwetowy -podstawową karą była kara więzienia i śmierci, orzekano także karę konfiskaty mienia ze względu na presję społeczną.
-stosowano zasadę nullum crimen i nulla poena -stosowano zasadę lex retro non agit z wyjątkiem zdrady targowickiej, spiskowanie przeciw powstaniu, szpiegowanie
-różnicowano odpoiedzialność w stosunku do dzieci, miano nie karać nieletnich poniżej 13 roku choć karano za donoszenie Rosjanom,
-proporcjonalność kary do czynu -za okoliczność obciążającą prawo powstańcze uważało wykształcenie. Surowsze kary były dla ludzi z wyższych sfer niż z niższych. PROCES w czasie powstania był zupełną nowością bo wykształcił się jego nowy typ, który obowiązuje do dzisiaj. Do tej pory obowiązywał proces INKWIZYCYJNY, nie było tam stron bo funkcje ścigania, oskarżania i wyrokowania należały do jednego organu. Oskarżony był PRZEDMIOTEM. Przyjmowano legalną teorię dowodową czyli prawo określało który dowód jest lepszy. Brakowało faz postępowania. W Polsce proces inkwizycyjny obowiązywał w prawie miejskim, w ziemskim miał charakter kontradyktoryjny skargowy. W czasie powstania wyodrębnił się proces mieszany inkwizycyjno-skargowy. Ten model został wprowadzony przez Napoleońską Kodyfikację Postępowania Karnego i cały świat tak uważa al.e prof. Lityński odkrył że w Polsce proces ten wykształcił się wcześniej. Model procesu opiera się na 2 fazach: *faza inkwizycyjna - faza postępowania przygotowawczego
(…)
…. (Prokurator jest oskarżycielem czyli drugą stroną procesu) W momencie wpłynięcia oskarżenia zaczyna się druga faza -rozprawa przed niezawisłym i bezstronnym sądem toczy się spór pomiędzy dwiema równorzędnymi stronami a podstawą tego sporu jest skarga oskarżyciela publicznego czyli akt oskarżenia. Z chwilą zmiany fazy zmienia się status osoby z podejrzanej na oskarżoną. Podejrzany nie może nic zrobić…
… w odpowiedniej kolejności pytania podejrzanemu. Po takim śledztwie akta kierowano do władz wydziału bezpieczeństwa lub sądu. Zależało to od praktyki, kto sporządził akt oskarżenia, czy wydział bezpieczeństwa czy władza deputacji. Po takim wpłynięciu sprawy następował proces mieszany przed sądem. Dotychczasowa organizacja sądownictwa została zawieszona, a karna - zlikwidowana. Nowe sądy miały charakter…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)