To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
UMOWA KOMISU Istota umowy komisu polega na tym, że przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.
Umowa komisu jest zawsze umową odpłatną, dotyczy rzeczy ruchomych, zawierana być może tylko przez jednostkę prowadzącą przedsiębiorstwo trudniące się tego rodzaju działalnością i polegać może na zobowiązaniu komisanta bądź do zakupu, bądź do sprzedaży określonych artykułów. Podkreślenia wymaga, że w umowie komisu komisant działa zawsze we własnym imieniu, lecz na rachunek komitenta. Podstawowym obowiązkiem komisanta jest dokonanie dla komitenta zakupu lub sprzedaży określonej rzeczy. Ponieważ umowa komisu należy do umów o świadczenie usług, komisant musi dołożyć odpowiedniej dozy starań, aby swój podstawowy obowiązek urzeczywistnić. Musi więc - gdy zachodzi taka potrzeba - towar zareklamować, umożliwić jego oglądanie, zbadanie itd. Innymi słowy, usługa komisanta musi być pełna. Z umowy zawartej przez komisanta z komitentem wynika, że musi on wobec osób trzecich, od których rzeczy kupuje lub którym rzecz sprzedaje, działać zgodnie z ustaleniami komitenta. Musi więc rzecz sprzedać za ustaloną cenę, zainkasować należność itd. Gdyby odstąpił od ustaleń zawartych w umowie, działa na własne niebezpieczeństwo, co oznacza, że ponosi za takie działanie pełną odpowiedzialność materialną. W szczególności, gdy komisant sprzedał np. oddaną mu do sprzedaży rzecz za cenę niższą od ceny oznaczonej przez komitenta, obowiązany jest zapłacić komitentowi różnicę. Także w wypadku, gdy komisant bez upoważnienia udziela osobie trzeciej kredytu lub zaliczki, działa na własne ryzyko - gdyby osoba trzecia nie zapłaciła ceny, zrobić to musi w stosunku do komitenta sam komisant.
Komisant powinien wydać komitentowi wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, a w szczególności powinien przelać na niego wierzytelności, które nabył na jego rachunek. Ważne jest postanowienie kodeksu cywilnego, iż jeśli komisant zawarł z osobą trzecią umowę na warunkach korzystniejszych od warunków oznaczonych przez komitenta, uzyskana korzyść należy się komitentowi. Jest to konsekwencją faktu, że komisant nie działa na własny rachunek, lecz na rachunek komitenta.
W stosunku do rzeczy znajdujących się u niego komisant musi przejawiać odpowiedni stopień staranności. Musi więc czuwać nad zachowaniem rzeczy w stanie niepogorszonym, musi dokonywać zwykłych czynności zabezpieczających przed kurzem, brudem, uszkodzeniem itd. Jeżeli rzecz jest narażona na zepsucie, a nie może czekać na zarządzenie komitenta, komisant jest uprawniony, a gdy tego wymaga interes komitenta - zobowiązany, sprzedać rzecz z zachowaniem należytej staranności. O dokonaniu sprzedaży obowiązany jest zawiadomić niezwłocznie komitenta.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)