Zażalenie Zwyczajny środek prawny, który przysługuje od postanowień , ale tylko wtedy, kiedy przepis szczególny tak stanowi, art. 141 § 2 Kpa.
Aby zapewnić gwarancję procesową, art. 142 Kpa na postanowienia, na które zażalenie nie przysługuje można podnieść zarzut w odwołaniu od decyzji.
Podmioty uprawnione do wniesienia zażalenia: strona,
inni uczestnicy,
adresaci postanowienia, na które służy zażalenie (np. postanowienie o ukaraniu świadka grzywną).
Podmiot zobowiązany do rozpatrzenia art. 127 § 1 i art. 144 Kpa, organ wyższego stopnia, czyli II. instancji.
Termin - art. 141 § 2 Kpa. 7 dni od doręczenia lub ogłoszenia (ustne).
Skutek - zażalenie nie ma charakteru suspensywnego. Wniesienie go nie wstrzymuje wykonania postanowienia, chyba że organ wstrzyma w uzasadnionych okolicznościach. Jest środkiem dewolutywnym.
Tryb wniesienia - pośredni, art. 144 Kpa w zw. 127, 129 Kpa
Forma i treść - forma taka sama jak w przypadku podań, a treść (skoro zażalenie jest podaniem, to art. 63 Kpa ma zastosowanie). Odesłanie art. 144 Kpa w zw. 128 Kpa. Elementy, które powinny pojawić się w żądaniu zawartym w zażaleniu, to wyrażenie niezadowolenia.
Odrębności: nie jest środkiem powszechnym,
krąg podmiotów, które mogą wnieść jest szeroki (uczestnicy na prawach strony - jeżeli brali udział w postępowaniu I. instancji),
brak suspensywności, postanowienia są natychmiast wykonalne.
Te same cechy :
środek zwyczajny,
wniesiony w trybie pośrednim,
dewolutywny.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)