Ma 11 stron. Obejmuje takie kwestie jak: kodeks postępowania administracyjnego, postępowanie skargowe, postępowanie skargowo-wnioskowe, skarga, wnioski.
POSTĘPOWANIE SKARGOWO-WNIOSKOWE (postępowanie uproszczone)
Art. 2. Kodeks postępowania administracyjnego normuje ponadto postępowanie w sprawie skarg i wniosków (Dział VIII) przed organami państwowymi, organami jednostek samorządu terytorialnego oraz przed organami organizacji społecznych.
Art. 3. § 1. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się do:2) spraw uregulowanych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062 oraz z 2000 r. Nr 94, poz. 1037), z wyjątkiem przepisów działów IV, V i VIII.
Art. 3 §1 p.2 KPA - spod zakresu przedmiotowe KPA wyłącza się postępowanie uregulowane w OP ale z wyjątkiem przepisów działu VIII. Oznacza to, że w OP nie uregulowano odrębnie postępowania skargowo-wnioskowego i w postępowaniu podatkowym jeśli chodzi o rozpatrywanie skarg i wniosków stosuje się wprost przepisy KPA.
Postępowanie skargowe wywodzi się od instytucji doniesienia. W cesarstwie austrowęgierskim doniesienie oznaczało prośbę skierowaną do organu nadzoru. Prośba ta dostępna była każdemu i żądano w niej podjęcia z urzędu czynności zmierzających do wzruszenia decyzji organu niższego stopnia (wniosek o wzruszenie decyzji niższego stopnia).
Generalnie postępowanie skargowo-wnioskowe, a zgłasza postępowanie wnioskowe jest swoistym wentylem bezpieczeństwa. I jednocześnie jest źródłem informacji o tym jak faktycznie administracja funkcjonuje, to jest taka kontrola społeczna. To postępowanie zostało nadmiernie wywyższone w latach 50', stało się to za przyczyna Wspólnej Uchwały rady Państwa i rady Ministrów z 14.12.1950 r. w sprawie rozpatrywania i załatwiania odwołań, listów i zażaleń ludności oraz krytyki prasowej-dzięki temu była możliwość wzruszania wszelkich decyzji nawet ostatecznych.
W 1959 r. gdy pracowano nad projektem KPA jedną z podstawowych rzeczy było to aby uregulować w końcu to postępowanie skargowe, aby skarga powszechna nie wpływała na postępowanie administracyjne ogólne i nie naruszała trwałości decyzji ostatecznej. Stąd też od samego początku w KPA istniał dział VII skarg i wnioski. Do 31.12.1998 r. prawo składania skarg i wniosków przysługiwało obywatelowi, co już było to sprzeczne z art. 63 Konstytucji z1997 r. - każdy ma prawo składać petycje, wnioski i skargi w interesie publicznym oraz do organizacji i instytucji społecznych w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresu administracji publicznej. Konstytucja przyznała to prawo również bezpaństwowcom i cudzoziemcom. Od01.01.1999 r. przepis art.221 KPA został dostosowany do brzmienia art. 61 Konstytucji.
Art. 221. § 1. Zagwarantowane każdemu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej prawo składania petycji, skarg i wniosków do organów państwowych, organów jednostek samorządu terytorialnego, organów samorządowych jednostek organizacyjnych oraz do organizacji i instytucji społecznych realizowane jest na zasadach określonych przepisami niniejszego działu.
(…)
… skarg, jest organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności: 1) rady gminy, rady powiatu i sejmiku województwa - wojewoda, a w zakresie spraw finansowych - regionalna izba obrachunkowa,
2) organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej - wojewoda,
3) wójta (burmistrza lub prezydenta miasta…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)