To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Populacja niedźwiedzia brunatnego (Ursus arctos) w polskich Karpatach Struktura przestrzenna: Liczebność tego gatunku w polskich Karpatach w 2007 roku wynosiła 95 osobników. Najliczniejszą populację wykazano w Bieszczadach (66 osobników), następnie w Tatrach (12–15 osobników), w pozostałych ostojach od 2 do 5 osobników. Niedźwiedzie należą do gatunków o dużych wymaganiach co do przestrzeni życiowej. Żyją najczęściej na terenach o wysokim stopniu zalesienia oraz w miejscach powyżej górnej granicy lasu. Wymagają odpowiednich terenów żerowiskowych i miejsc do gawrowania. Żerowiska niedźwiedzia powinny obfitować w leśne owoce jagodowe. Rozmieszczenie tego gatunku jest losowo-skupiskowe. Niedźwiedzie prowadzą samotny tryb życia. Jedynie w okresie godowym łączą się w pary, a samice zajmują się młodymi do około trzeciego roku życia. Aktualny zasięg niedźwiedzi brunatnych w Polsce wynosi na 6500 km2, a „właściwy zasięg referencyjny” 10 000 km2. Zasięg występowania niedźwiedzia brunatnego w Polsce i stanowiska monitorowane w latach 2007-2008 Struktura wiekowa: Populację niedźwiedzi brunatnych w polskiej części Karpat stanowi 36 młodych oraz 59 osobników dorosłych. Populacja niedźwiedzia brunatnego w Polsce jest populacją policykliczną. Występują w niej jednocześnie osobniki w różnym wieku. Struktura płciowa: W skład 95 osobników polskiej populacji niedźwiedzia brunatnego z czego 21 to samice, 38 samce, 36 młode (w wieku od 1 do 3 lat) Samice osiągają dojrzałość płciową już w trzecim lub czwartym roku życia. Samce natomiast w wieku 7-10 lat. Ruja trwa od połowy kwietnia do czerwca i charakteryzuje się dwoma lub fazami popędu płciowego. Ciąża trwa około 8 miesięcy. W miocie rodzi się 1-3 młodych o masie około 500 gramów. W ciągu całej swojej egzystencji niedźwiedzica może odbyć do 10 porodów. Struktura socjalna: Struktura socjalna u niedźwiedzia brunatnego jest słabo wykształcona. W populacji dominują dorosłe samce zdolne do rozrodu. Kolejne miejsce w hierarchii zajmują samice wychowujące młode, zaś pozostałe kategorie osobników mają niższą rangę. Wśród samców nich toczą się ciągłe walki o prawo do żerowania na obszarach najbogatszych w pokarm a także o prawo do kopulowania z atrakcyjnymi samicami. O pozycji poszczególnych osobników świadczą najczęściej rozmiary ciała, waga. Młode uniezależnione są od matki przez 18 miesięcy. Z czego pierwsze tygodnie po narodzinach spędzają wtulone w nogi matki tak, że nawet nie dotykają podłoża.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)