71. ŚRODKI DOWODOWE. Środkami dowodowymi w procesach rzymskich byli najczęściej świadkowie (testes ) którzy mieli za zadanie potwierdzić intentio powoda czy też exceptio pozwanego. Dopuszczano także do wprowadzania do sprawy inne środki dowodowe takie jak dokumenty (instrumenta), opinie biegłych czy...
41. ACTIONES UTILES Actiones utiles czyli powództwa analogiczne były formą skarg pretorskich. Powództwa analogiczne polegały na rozszerzeniu ochrony procesowej poprzez przyznawanie określonej grupie osób praw osób znajdujących się w podobnej sytuacji. Powództwa takie doprowadziły do możliwości zastę...
35. ACTOR SEQUITUR FORUM REI. Właściwość miejscowa zaś była odzwierciedleniem do dziś istniejącej zasady Actor sequitur forum rei a więc powód idzie za sądem pozwanego. W Rzymie istniało odstępstwo od tej zasady wtedy, gdy obie strony się w ten sposób umówiły, bądź też np., gdy proces toczył się o n...
49. BIS DE EADEM RE AGERE NON LICET. Bis de eadem re agere non licet -Nie można się dwa razy procesować w tej samej sprawie - zasada która uniemożliwiała powtórne dochodzenie praw. Osoba która przegrała proces bądź to z powodu błędu formułkowego, bądź też na mocy decyzji sędziego nie mogła ponownie ...
84. CESSIO BONORUM. Cessio bonorum było złagodzoną formą egzekucji majątkowej stosowaną w stosunku do dłużników którzy popadli w trudności finansowe bez swojej winy ( np. na skutek klęsk żywiołowych). Główną cechą tej egzekucji był fakt dobrowolnego odstąpienia swojego majątku przez dłużnika -na pod...
54. CONFESSIO IN IURE. Confessio in iure jest to przyznanie przez pozwanego racji co do actio powoda a więc uznanie roszczeń wynikających ze skargi procesowej. Samo confessio stanowiło w tym momencie wyrok i było tytułem egzekucyjnym. Poz...
61. FORMUŁKA PROCESOWA. Formułkę procesową ustalał pretor lecz także strony procesowe mogły wywierać na nią istotny wpływ. Formula stanowiła instrukcję dla sędziego prywatnego który miał rozstrzygać dany spór jakie okoliczności faktyczne ma ustalić i jaki wydać wyrok.
10. IUS NATURALE. Prawo naturalne przyszło do Rzymu najprawdopodobniej z filozofii greckiej jako prawo uniwersalne, niezmienne i zgodne z naturą. Prawo to oznaczało wspólne prawa istot żyjących nie tylko ludzi, ale i zwierząt. Początkowo było ono porównywane z
25. JURYSDYKCJA SPORNA (PROCESOWA) I NIESPORNA ( NIEPROCESOWA) Władza rozstrzygania sporów nazywała się władzą jurysdykcyjną (iurisdictio) a tę można podzielić na: Iurisdictio voluntaria ( niesporna) - polegała na wykonywaniu przez magistraturę pewnych aktów prawnych pomiędzy stronami nie będącymi w...
100. KATEGORIE OSÓB ZE WZGLĘDU NA STATUS. 1. status libertatis - kategoria rozdzielająca osoby fizyczne ze względu na stan wolności : wolni, niewolnicy, wyzwoleńcy 2. status civitatis - kategoria rozdzielająca osoby ze względu na obywatelstwo :...
