To tylko jedna z 17 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ogólna charakterystyka polityki gospodarczej
Dwa znaczenia słowa polityka gospodarcza:
Działalność praktyczna prowadzona przez polityków (głównie rząd)
Teoria, nauka.
Inne nazwy to polityka ekonomiczna, ekonomia stosowana.
Polityka gospodarcza jest nauką z grupy nauk ekonomicznych. Uważa się ją za ekonomię stosowaną. Ma za zadanie znajdować praktyczne
zastosowanie praw ekonomii. Pod tym względem polityka gospodarcza bywa nazywana ekonomią stosowaną. Jest to nauka normatywna. Jest to nauka
sytuowana w makorekonomi ale zajmuje się również niektórymi zagadnieniami z mikroekonomii.
Definicja (prof. Winiarski):
Jest to dyscyplina naukowa badająca formy, cele, narzędzia i sposoby oddziaływania państwa na procesy gospodarcze.
Obszarem polityki gospodarczej jest sposób racjonalnego wykorzystywania zasobów w gospodarce. Zajmuje się również sposobami, metodami
zwiększania zasobów, pobudzania przedsiębiorczości, alokacją zasobów. Bada struktury własnościowe, organizacyjne i terytorialne w gospodarce.
Bada układ celów, środków i sposobów realizacji przy pomocy czego można wpływać a podmioty gospodarcze.
Nauki pomocnicze polityki gospodarczej:
Wszystkie nauki ekonomiczne:
- ekonomia
- historia gospodarcza
- ekonomia opisowa
- ekonometria
- ekonomia
- ekonomiki
Geografia gospodarcza
Nauka o finansach
Statystyka
Prakseologia
Socjologia
Ekologia
Psychologia społeczna
Nauki prawne
Metody polityki gospodarczej:
Empiria
Dedukcja
Etapy:
1. obserwacja życia gospodarczego pod kontem oddziaływania na gospodarkę
2. w oparci o obserwację wyodrębnia się elementy powtarzające się , określa się związki między zjawiskami
3. konkretyzacja dokonanych ustaleń i stwierdzenie uwarunkowań jakie wystąpiły.
4. Weryfikacja
Metodą występującą w polityce gospodarczej jest również eksperyment np.: w okresie prywatyzacji pewne rozwiązania wprowadzano najpierw w
niektórych przedsiębiorstwach by zbadać ich skuteczność.
Inną metodą jest postępowanie symulacyjne – za pomocą modeli przedstawia się w sposób uproszczony życie gospodarcze.
Uwarunkowanie rozwiązań polityki gospodarczej:
Uwarunkowanie doktrynalne: doktryna – zbiór uproszczonych cech poglądów na jakiś temat. W doktrynach mieszczą się założenia ideologiczne,
światopoglądowe i moralne dotyczące tego jak być powinno. Doktryny wartościują, wskazują cele. W polityce gospodarczej uwarunkowane
doktrynalne są zakres i kierunki ingerencji państwa w gospodarkę.
Doktryny są uwarunkowane historycznie.
Doktryny historii gospodarczej:
Średniowiecze – traktowanie polityki gospodarczej z punktu widzenia etyki, moralności. Zastanawianie się na tym jaka jest idealna cena, skala
bogactwa, zapłata itp.
Merkantylizm (XVII w.) – uzasadniał daleko idącą integrację państwa w życie gospodarcze.
Fizjokratyzm – polemizował z merkantylizmem. Brak interwencji państwa. Państwo Laissez-faire – pozwalające działać naturalnym prawom
ekonomii.
Liberalizm klasyczny (Ricardo, Mill, Smith) – powstał na podstawie fizjokratyzmu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)