To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podział znaków i czynność interpretacji
Przez znak należy rozumieć „stan rzeczy spowodowany przez człowieka po to, by według przyjętej konwencji znaczeniowej wiązać z tym stanem myśli o określonej treści. Konwencja znaczeniowa może być czysto umowna lub może powstać zwyczajowo. Celem wytworzenia znaku przez twórcę jest intencja komunikacji z jednym lub wieloma odbiorcami tego znaku”. W takim ujęciu znak jest bytem złożonym jednocześnie z trzech elementów:
A)elementu oznaczającego, tj. wytworzonego przez człowieka stanu rzeczy po to, by inny człowiek, który ten wytworzony stan rzeczy zobaczy, przypisał temu stanowi rzeczy określone znaczenie.
B)elementu oznaczanego-przedmiotu, bytu, pojęcia, zdarzenia, takiego fragmentu rzeczywistości, który chcemy wywołać w myśli za pomocą elementu oznaczającego
C)funkcji znakotwórczej określającej związek pomiędzy elementem oznaczającym a elementem oznaczanym. Czynności interpretacji jest, więc przyporządkowaniem treści znaczeniowej do przedmiotu znaczonego. Wyróżniamy dwa modele sytuacji znakowych:
-model diadyczny
-model triadyczny
Model triadyczny Relacja znaczeniowa wg modelu triadycznego zachodzi pomiędzy nosicielem znaczenia a przedmiotem znaczonym. Użytkowani dokonując interpretacji odnosi się do przedmiotu znaczonego. Dokonuje jej dzięki relacji interpretacji nosiciela znaczenia i treści znaczeniowej. Relacja znaczeniowa w sensie ścisłym zachodzi pomiędzy treścią znaczeniową a przedmiotem znaczonym i ta relacja jest niezbędna do dokonania czynności interpretacji. W przeciwieństwie do modelu diadycznego wprowadzona zostaje treść znaczeniowa. Model triadyczny lepiej ilustruje czynność interpretacji, ponieważ nie wymaga wprowadzenia sytuacji, do jakiej przedmiot się odnosi. 2. Struktura ontologiczna relacji znakowania. Jest to relacja z uwagi na to w jakiej przestrzeni światowej posługujemy się znakiem. Wyróżniamy dwa rodzaje relacji znakowania:
intraświatowe relacje
interświatowe relacje
W relacjach intraświatowych przedmiot znaczony odnosi się do świata, w którym się znajduje np.: dym jest znakiem pożaru.
W relacjach interświatowych przedmiot odnosi się do bytów idealnych, transcendentalnych np.: Cyfra 1 nie występuje w naszym świecie w sensie materialnym. Innym przykładem może być opłatek przyjmowany podczas eucharystii, który ma symbolizować ciało Chrystusa. W tej relacji nosiciel znaczenia znajduje się w jednym świecie a przedmiot w innym. Zgodnie z modelem triadycznym każda relacja jest interświatowa, treści nie występują w naszym świecie. Istnieją też relacje znakowania, podczas których sytuacja odnosi się do sytuacji np.: noszenie czarnej wstążki jesty symbolem żałoby. Istnieją również relacje typu przedmiot konkretny a przedmiot idealny np.: idea macho odnosi się do konkretnego mężczyzny, czy platońska nauka o ideach, w której bycie cieniem platońskich idei jest relacja między światem idealnym a materialnym. Istnieją również relacje typu konkretny przedmiot a pojęcie abstrakcyjne np.: napis krzesło odnosi się do wszystkich krzeseł istniejących.
(…)
… czy litery -znaki słuchowe- są to znaki, które oddziaływają na zmysł słuchu i przykładem może być mowa i nasze wypowiedzi a także piorun, który jest znakiem burzy
-znaki dotykowe np.: alfabet Braila -znaki zapachowe oddziaływujące na zmysł powonienia najczęściej wykorzystywane u zwierząt wszelkie feromony a u ludzi perfumy
-znaki ruchowe odbierane zmysłem kinescezy np.: Znaki wyróżniamy też ze względu…
…, aby odnieść się do przedmiotu musi ująć indywidualność i oryginalność tych znaków są to np.: źródła historyczne czy wykopaliska -znaki emblematyczne są to znaki, które ujęte przez użytkownika umożliwiają mu akceptacje i przynależność do danej grupy umożliwiają identyfikację z daną grupą np.: ubrania i fryzury noszone przez przedstawicieli subkultur
-znaki wymienne np.: pieniądze -znaki symboliczne…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)