To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podstawowe style zarządzania - istota przywództwa (wg R Lippita , R White'a) Styl autokratyczny zarządzania charakteryzuje się tym, że kierownik sam określa cele grupy, dokonuje podziału pracy, wydaje rozkazy i polecenia, sam kontroluje i ocenia wyniki pracy poszczególnych członków grupy. Nie podejmuje natomiast żadnych czynności z zakresu pracy wykonawczej. Swych decyzji nie uzasadnia .Jego oceny pracy członków grupy są arbitralne. Przy tym stylu zarządzania członkowie grupy nie biorą udziału w decyzjach i nie mają na nie najmniejszego wpływu. Kierowanie autokratyczne daje wysoką wydajność pracy przy jakości przeciętnej Niewysoki jest też poziom motywacji do pracy. Członkowie grupy są niezadowoleni z takiego stylu kierowania. Wielu przeżywa frustracje, u innych styl ten wywołuje agresję lub apatię. Styl demokratyczny zarządzania jest przeciwieństwem stylu autokratycznego. M zachęca członków grupy do decydowania zarówno o celach jak i sposobach ich osiągania. W razie powstania przeszkody w działaniu grupy, przedstawia jej własne rozwiązania alternatywne, nakłaniając grupę do dokonania wyboru któregoś z tych rozwiązań. Pracę dzieli między członków grupy, stosując się do ich propozycji. Sam uczestniczy w pracy wykonawczej, choć swój udział w niej ogranicza. udziela pochwał krytykę swą argumentuje faktami i stanami rzeczy. Wydajność pracy jest niższa niż w grupie kierowanej autokratycznie jednak jakość pracy jest wysoka , wykonane przedmioty i sposoby wytwarzania są oryginalne. Wysoki jest poziom motywacji , przy czym stosunki w grupie oparte są na przyjaźni i koleżeństwie. Stylu liberalnego (nie ingerującego) to zaprzeczenie istoty kierowania, gdyż kierownik pozostawia całkowitą swobodę członkom grupy we wszelkich sprawach dotyczących celu i sposobu jego osiągania. Co najwyżej, udziela im informacji, jednak tylko wtedy, gdy o to się do niego zwrócą. Ogranicza się najczęściej do zaopatrywania grupy w materiały i środki techniczne. Rzadko wypowiada się na temat pracy grupy, nie próbuje jej oceniać, chyba że grupa tego wyraźnie się domaga. Daje stosunkowo słabe efekty. Wydajność pracy oraz jakość pracy są niższe niż w grupach, w których zachowanie się kierownika jest bliskie stylowi autokratycznemu lub demokratycznemu. W grupach liberalnie występuje tendencja do przejęcia władzy przez któregoś z jej członków, wyróżniającego się cechami przywódczymi. Staje się on wówczas faktycznym kierownikiem grupy, przy czym jego oddziaływanie na pozostałych członków grupy jest wtedy bliskie stylowi autokratycznemu.
Style kierowania dyrektywnego i integratywnego, modele stylów kierowania instruktażowego i zadaniowego są dalszym rozwinięciem głównych elementów początkowych koncepcji „Siatka kierownicza” zasadniczo nie nawiązuje do tradycyjnych modeli stylu autokratycznego i demokratycznego. Siatka kierownicza została opracowana przez Roberta Blake'a i Jane Mouton, Budowa jej zakłada, że zachowanie kierownika podlega jednocześnie dwóm tendencjom, o różnym nasileniu. - tendencja do wykazywania troski o produkcję i ta została umieszczona na osi pionowej owej siatki. Druga - to umieszczona na osi pionowej tendencja do troszczenia się o pracowników przedsiębiorstwa. Obie te tendencje otrzymały dziewięć skal „troskliwości” W ten sposób na siatce zostało wyróżnionych 81 pól, przy czym każde pole ma charakteryzować określony stopień troski kierownika o produkcje i o pracowników. Byłoby idealnie, gdyby kierownik wykazywał maksimum troski zarówno sprawom produkcj
(…)
… kierownicza została opracowana przez Roberta Blake'a i Jane Mouton, Budowa jej zakłada, że zachowanie kierownika podlega jednocześnie dwóm tendencjom, o różnym nasileniu. - tendencja do wykazywania troski o produkcję i ta została umieszczona na osi pionowej owej siatki. Druga - to umieszczona na osi pionowej tendencja do troszczenia się o pracowników przedsiębiorstwa. Obie te tendencje otrzymały dziewięć…
… jednej lub drugiej tendencji, a więc na siatce kierowniczej położony jest bliżej jednej lub drugiej osi. Skrajności to (1,9)kierowanie klubowe - cechuje się dużą troską o pracowników, a małym zainteresowaniem produkcją oraz (9.1) kierowanie autorytarne (autokratyczne) albo zadaniowe - charakteryzujący się duża troską o produkcje i sprawność działania, a małą o pracowników. (5.5) - kierowanie…
… upoważnienie, przekazanie uprawnień do podejmowania decyzji na niższe szczeble zarządzania,
Dekoncentracja natomiast oznacza przekazanie władzy. Oczywiście między pełną centralizacją, a pełna decentralizacją, czy dekoncentracją znajduje się szereg sytuacji pośrednich. Wszystkie te sytuacje mają swoje zalety i wady. Zaletami decentralizacji są m. in.: odciążenie menedżerów najwyższego szczebla, trafniejsze…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)