Podstawowe pojęcia mikroekonomii

Nasza ocena:

5
Pobrań: 707
Wyświetleń: 2667
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Podstawowe pojęcia mikroekonomii - strona 1 Podstawowe pojęcia mikroekonomii - strona 2 Podstawowe pojęcia mikroekonomii - strona 3

Fragment notatki:

K_towski. Notatka składa się z 21 stron.
Podstawowe zagadnienia mikroekonomii 1. Przedmiot badawczy ekonomii i cel badawczy mikroekonomii W najogólniejszym ujęciu przedmiotem badawczym ekonomii jest gospodarowanie, czyli ciągły proces podejmowania decyzji dotyczących rozdysponowania (alokacji) rzadkich zasobów pomiędzy konkurencyjne cele. Gospodarowania nie należy zawężać jedynie do tradycyjnie pojmowanej sfery gospodarczej — konieczność gospodarowania dotyczy wszelkich obszarów działalności człowieka. Zakres zainteresowań ekonomistów może być zatem bardzo szeroki.
Celem badawczym mikroekonomii jest zrozumienie procesu gospodarowania. Mikroekonomia dąży do tego przez (1) poznanie prawidłowości rządzących zachowaniem podmiotów rynkowych (konsumentów, producentów i właścicieli czynników produkcji), (2) poznanie zasad funkcjonowania rynku oraz (3) wyjaśnienie związków między rynkami.
2. Rzadkość i gospodarowanie Gospodarowanie jest procesem, w wyniku którego następuje rozdysponowanie ograniczonych środków (zasobów) pomiędzy konkurencyjne cele, tak aby można było zaspokoić ich możliwie najwięcej. Gospodarowanie wynika ze zjawiska rzadkości, czyli ograniczonej w stosunku do potrzeb dostępności zasobów. Zjawisko to ma charakter obiektywny, wypływający z natury świata, w jakim żyjemy.
3. Koszt alternat ywny Podjęcie decyzji o przeznaczeniu zasobów na realizację określonego celu wiąże się z koniecznością rezygnacji z możliwości realizacji innych celów. Najcenniejsza niewykorzystana możliwość innego rozdysponowania posiadanych zasobów nazywana jest przez ekonomistów kosztem alternatywnym. Tak rozumiany koszt ma charakter subiektywny i niekoniecznie finansowy.
4. Dobra: ekonomiczne, wolne, prywatne i publiczne Dobra, którym towarzyszy koszt alternatywny, nazywamy dobrami ekonomicznymi (rzadkimi). Dobra o zerowym koszcie alternatywnym nazwalibyśmy dobrami wolnymi. Obiektywnie rzecz biorąc, dóbr wolnych nie ma.
Dobrami prywatnymi nazywamy takie dobra, których konsumpcja ma charakter rywalizacyjny i których dostępność dla konsumenta jest uzależniona od jego siły nabywczej.
Dobrami publicznymi są dobra, których konsumpcja nie ma charakteru rywalizacyjnego i których dostępność dla konsumenta nie wiąże się bezpośrednio z jego siłą nabywczą (np. park miejski, usługi wojska, policji).
5. Proces decyzyjny modelowej jednostki Modelowa jednostka w mikroekonomii dokonuje wyborów zgodnie z ekonomicznymi postulatami racjonalności decyzji. Oznacza to, że: — ma pełną wiedzę o rynku, czyli zna wszystkie możliwości wykorzystania posiadanych zasobów,
— umie uporządkować te możliwości od najmniej cennych do najcenniejszych,


(…)

… to, że: — ma pełną wiedzę o rynku, czyli zna wszystkie możliwości wykorzystania posiadanych zasobów,
— umie uporządkować te możliwości od najmniej cennych do najcenniejszych,
— dokonując wyboru, kieruje się dążeniem do maksymalizacji oczekiwanego efektu.
6. Krzywa możliwości produkcyjnych i krańcowa stopa transformacji
Krzywa możliwości produkcyjnych jest zbiorem punktów reprezentujących maksymalne wielkości produkcji, jakie można osiągnąć przy pełnym wykorzystaniu posiadanych zasobów. Każdy punkt pod krzywą reprezentuje wielkość produkcji mniejszą od potencjalnie możliwej. Punkty nad krzywą obrazują natomiast niemożliwe do osiągnięcia w danych warunkach poziomy produkcji (konsumpcji). Przesunięcie krzywej możliwości produkcyjnych na prawo/lewo oznacza wzrost/zmniejszenie możliwości produkcyjnych. Przesunięcie po krzywej oznacza natomiast zmianę struktury produkcji przy niezmiennym poziomie możliwości produkcyjnych. Krzywa możliwości produkcyjnych pozwala na graficzną ilustrację zjawiska rzadkości i kosztu alternatywnego.
W ujęciu ogólnym krańcowa stopa transformacji wyraża ilość jednostek jednego dobra, z których trzeba zrezygnować na rzecz zwiększenia produkcji drugiego dobra o jednostkę. Przykładowo, krańcowa…
… do wzoru dla eliminacji wartości ujemnych współczynnika MRTYX.
Współczynnik MRTyx wyraża pierwszą pochodną funkcji transformacji f'(X) = , co w ujęciu graficznym odpowiada współczynnikowi nachylenia krzywej możliwości produkcyjnych w danym punkcie (stycznej do KMP w danym punkcie).
7. Użyteczność całkowita i krańcowa
Wyrazem satysfakcji osiąganej z konsumpcji określonego dobra (koszyka dóbr…
… je prawami Gossena. Pierwsze prawo Gossena stwierdza, że wraz ze wzrostem konsumpcji określonego dobra w danym okresie analizy, ceteris paribus, jego użyteczność krańcowa maleje. Jest to tzw. prawo malejącej użyteczności krańcowej. Drugie prawo Gossena (oparte na zasadzie ekwimarginalizmu) stwierdza, że w punkcie równowagi konsumenta dochodzi do wyrównania względnych użyteczności krańcowych konsumowanych…
…,
— krótkookresowy przeciętny koszt całkowity,
— długookresowy koszt całkowity,
— długookresowy przeciętny koszt całkowity.
39. Koszt krańcowy
Zmianę kosztu całkowitego (dTC) wywołaną zmianą wielkości produkcji o jednostkę (dX) nazywamy kosztem krańcowym (MC):
.
40. Zależność między produkcyjnością krańcową i kosztem krańcowym
Istnieje odwrotna zależność między produkcyjnością i kosztem. Jeżeli krańcowa…
…). Zależność ta obowiązuje również w odniesieniu do kosztów długookresowych: minimum krzywej długookresowego przeciętnego kosztu całkowitego znajduje się zawsze w punkcie przecięcia z krzywą długookresowego kosztu krańcowego (LATCmin = LMC). 43. Przychód całkowity, przeciętny i krańcowy
Przychód całkowity jest iloczynem ceny i wielkości produkcji (równej wielkości sprzedaży). Przychód całkowity przeliczony…
… producentom zewnętrznym wejście na dany rynek.
49. Efektywność: ekonomiczna, techniczna i alokacyjna
Efektywność ekonomiczna oznacza sytuację, w której producent osiąga optymalny długookresowy wynik ekonomiczny (LMC = MR).
Efektywność techniczna oznacza sytuację, w której producent wytwarza produkt na poziomie minimum długookresowego przeciętnego kosztu całkowitego.
Efektywność alokacyjna oznacza sytuację…
… na to dobro) lub dodatni (gdy wzrost/spadek ceny względnej określonego dobra powoduje wzrost/spadek wielkości popytu na to dobro). Całkowity efekt popytowy można rozłożyć na dwa efekty składowe: efekt substytucyjny i efekt dochodowy.
Efekt substytucyjny jest zawsze ujemny (wzrost/spadek ceny względnej określonego dobra powoduje spadek/wzrost wielkości popytu na to dobro).
Efekt dochodowy może być dodatni…
… dochodowy wzmacnia efekt substytucyjny. Ujemny efekt dochodowy osłabia efekt substytucyjny. Dopóki ujemny efekt dochodowy jest słabszy od efektu substytucyjnego dopóty całkowity efekt popytowy pozostaje ujemny. Gdy ujemny efekt dochodowy jest silniejszy od efektu substytucyjnego, to całkowity efekt popytowy staje się dodatni, co oznacza, że wzrost/spadek ceny określonego dobra wywołuje wzrost/spadek…
… na jednostkę produkcji nazywamy przychodem przeciętnym. Przyrost przychodu całkowitego związany z przyrostem produkcji o jednostkę nazywamy przychodem krańcowym:
,
gdzie:
MR — przychód krańcowy,
dTR — zmiana przychodu całkowitego,
dX — zmiana produkcji (sprzedaży) o jednostkę.
Przy założeniu stałości ceny wytwarzanego dobra zachodzi równość:
P = AR = MR,
gdzie:
AR — przychód przeciętny.
Jeżeli poziom ceny…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz