To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Model Edgewortha, model Chamberlina
Model Edgewortha - przyjmuje się, że cena jest zmienną decyzyjną, natomiast produkcja jest wielkością wynikową. Ponieważ duopoliści posiadają ograniczone zdolności produkcyjne, cena sprzedaży (jednakowa dla obydwu producentów) może się zmieniać w granicach wyznaczonych przez poziom górny (cena monopolowa) i przez poziom dolny (maksymalne zdolności produkcyjne). Model nie dostarcza jednoznacznego rozwiązania w postaci jedynej ceny i wielkości równowagi.
Model Chamberlina - w tym modelu duopoliści dochodzą do wniosku, że najlepszym rozwiązaniem jest równy podział zysku monopolowego. Równowaga duopolu Chamberlina jest taka sama jak równowaga monopolu pełnego. Każdy z monopolistów wytwarza połowę optymalnej dla gałęzi wielkości produkcji i sprzedaje ją po jednakowej cenie równowagi.
Model konkurencji monopolistycznej
Model konkurencji monopolistycznej łączy ze sobą elementy rynku doskonale konkurencyjnego i monopolu pełnego, liczni producenci oferują kupującym zróżnicowane produkty, będące w stosunku do siebie bliskimi substytutami. Przedsiębiorstwo spotyka się z dwiema krzywymi popytów w zależności od tego, czy w odpowiedzi na zmianę ceny jego produktów konkurenci zmieniają ceny swoich produktów.
Założenia konkurencji monopolistycznej: - produkty na rynku są zróżnicowane i posiadają bliskie substytuty - swoboda wchodzenia na rynek i opuszczania go - wielu kupujących i sprzedających - założenie doskonałej informacji o rynku
Cena równowagi
Cena równowagi - cena, przy której występuje zrównoważenie popytu i podaży. Jest to cena, w kierunku której będzie zmierzał rynek i na poziomie której pozostanie po jej osiągnięciu (przy założeniu, że w otoczeniu nic nie ulegnie zmianie).
Koszty stałe i zmienne
Koszty stałe - nakłady, które musi ponosić przedsiębiorca niezależnie od wielkości produkcji, np. czynsz, koszty konserwacji, płace służb administracyjnych.
Koszty zmienne - nakłady przedsiębiorcy związane bezpośrednio z produkcją. Ich poziom zależy wprost od rozmiarów produkcji, rosną ze zwiększaniem się rozmiarów produkcji.
Krzywa obojętności (definicja, cechy)
Krzywa obojętności przedstawia wszystkie kombinacje konsumpcji dwóch dóbr, które są dla konsumenta obojętne. Każda z tych kombinacji daje konsumentowi takie samo zadowolenie. Oznacza to, że dana krzywa obojętności charakteryzuje się stałym poziomem zadowolenia. Cechy krzywych obojętności:
- Nachylenie negatywne, które zmniejsza się w miarę zwiększania konsumpcji dobra, którego ilości odkładamy na osi rzędnych
- Krzywych obojętnych może być nieskończenie wiele a ich wzajemne położenie wskazuje na różnice w poziomach zadowolenia konsumenta
(…)
…, zastępując je innymi dobrami, których cena w porównaniu do ceny dobra X pozostała stała lub spadła. Jest to tzw. zastępowanie jednego dobra drugim.
Efekt dochodowy - związany jest ze wzrostem lub spadkiem dochodu. Wzrost/spadek ten może się wiązać zarówno ze zwykłym zmniejszeniem dochodu do dyspozycji, jak i ze wzrostem cen. Gdy rozważamy dobra zwykłe (normalne), każdy spadek dochodu spowoduje spadek popytu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)