Osnowy geodezyjne i układy odniesienia stosowane w geodezji-opracowanie

OSNOWY GEODEZYJNE I UKŁADY ODNIESIENIA STOSOWANE W GEODEZJI.
Podstawą identyfikacji przestrzennej są osnowy geodezyjne, czyli usystematyzowany zbiór punktów (znaków) geodezyjnych, których wzajemne położenie i dokładność usytuowania w terenie określono metodami matematycznymi.
Zgodnie z Instrukcją Techniczną ( Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii ) osnowy geodezyjne stanowią usystematyzowany zbiór punktów ciągów i sieci geodezyjnych, dla których określono matematyczne ich wzajemne położenie. Ze względu na sposób przedstawienia wzajemnego położenia punktów, osnowy geodezyjne dzieli się na:
osnowę poziomą, w której wzajemne położenie punktów na powierzchni odniesienia zostało określone w przyjętym układzie współrzędnych geodezyjnych,
osnowę wysokościową, w której wysokości punktów zostały określone względem przyjętego poziomu odniesienia,
Ze względu na rolę i znacznie dla prac geodezyjnych, osnowy geodezyjne dzielą się na:
osnowy podstawowe - są zbiorami punktów geodezyjnych wyznaczanych w poszczególnych sieciach w celu: badania kształtu i wymiarów Ziemi oraz nawiązania i wyrównania osnów szczegółowych w państwowym układzie wysokości,
osnowy szczegółowe - są zbiorami punktów geodezyjnych wyznaczanych w poszczególnych sieciach w celu: nawiązania i wyrównania osnów pomiarowych w państwowym układzie współrzędnych i państwowym układzie wysokości oraz nawiązania do państwowego układu wysokości zdjęć fotogrametrycznych i numerycznych modeli terenu,
osnowy pomiarowe - są zbiorami punktów geodezyjnych wyznaczanych w poszczególnych sieciach w celu: oparcia pomiarów sytuacyjnych i rzeźby terenu; wyznaczenia projektów na gruncie; wykonywania pomiarów realizacyjnych przy obsłudze inwestycji (osnowa realizacyjna) oraz badania i określania przemieszczeń obiektów budowlanych i podłoża gruntowego.
W geodezji mają zastosowanie różne układy współrzędnych. W geodezji wyższej, jako powierzchnie odniesienia, w zależności od pożądanej dokładności określenia pozycji punktu, stosuje się: kulę, elipsoidę bądź, w szczególnych przypadkach, geoidę.
Pozycję punktu leżącego na kuli najczęściej określa się w układzie współrzędnych geograficznych.
Szerokość geograficzna φ punkty P. jest to kąt, jaki tworzy kierunek pionu w danym punkcie P. z płaszczyzną równika.
Długość geograficzna λ punktu P. jest to kąt dwuścienny, zawarty pomiędzy płaszczyzną przyjętego południka początkowego (zerowego) a płaszczyzną południka danego punktu P. Międzynarodowym południkiem początkowym jest południk Greenwich.
ISTOTA GEODEZJI I KARTOGRAFII.
Geodezja i kartografia jako dyscyplina naukowa, a także jako dziedzina działalności inżynierskiej, dzieli się na geodezję

(…)

… punktu P. Międzynarodowym południkiem początkowym jest południk Greenwich.
ISTOTA GEODEZJI I KARTOGRAFII.
Geodezja i kartografia jako dyscyplina naukowa, a także jako dziedzina działalności inżynierskiej, dzieli się na geodezję wyższą i geodezję gospodarczą (techniczną), nazywaną także geodezją ogólną ( dawniej nazywana geodezją niższą lub miernictwem).
Geodezja wyższa jest nauką, która zajmuje…
... zobacz całą notatkę