Dokładna tematyka notatki jest następująca: rynek, popyt, podaż. teoria optimum konsumenta, funkcja użyteczności, krańcowa użyteczność, konsument maksymalizuje użyteczność całkowitą, krzywa obojętności, cechy krzywych obojętności, rodzaje popytu, pozacenowe determinanty popytu, efekt substytucyjny zmiany ceny, efekt dochodowy zmiany ceny, podaż, linia budżetowa, mapa krzywych obojętności, krzywa cena-konsumpcja, popytna na dane dobro, prawo popytu, prawo podaży, pozacenowe determinanty podaży, stany nierównowagi, cena maksymalna, czyli pułap ceny, cena minimalna, nadwyżka konsumenta, nadwyżka producenta, efektywność rynku.
Rynek, popyt, podaż. Teoria optimum konsumenta
I. Teoria użyteczności a równowaga konsumenta
Wyjaśnia sposób funkcjonowania konsumenta na rynku. Oparta jest na funkcji użyteczności. Teoria użyteczności zakłada dążenie konsumenta do maksymalizacji zadowolenia z konsumpcji dóbr. UŻYTECZNOŚĆ
Jest sumą zadowolenia, jaką osiąga konsument z posiadania lub konsumpcji dóbr. Umowną jednostką użyteczności jest util.
FUNKCJA UŻYTECZNOŚCI
Wyjaśnia zależność między ilością konsumowanych dóbr a poziomem satysfakcji uzyskiwanej w wyniku tej konsumpcji. Funkcja użyteczności ma postać:
gdzie: TU - użyteczność całkowita, f - zależność funkcyjna użyteczności od struktury koszyka dóbr, X,Y,Z,....N - ilość poszczególnych dóbr w koszyku konsumpcji.
Jednoczynnikowa funkcja konsumpcji rozważa zależność między poziomem zadowolenia z konsumpcji dobra X a ilością konsumpcji tego dobra przy założeniu ceteris paribus odnośnie pozostałych dóbr
Każdy konsument podejmujący decyzje posiada własną funkcję użyteczności, która charakteryzuje się pewnymi ogólnymi cechami:
1. konsument woli posiadać więcej niż mniej (funkcja użyteczności jest u większości konsumentów rosnąca),
2. krańcowa użyteczność jest malejąca, ponieważ każdy dodatkowy procent konsumpcji powoduje coraz mniejszy przyrost użyteczności.(I prawo Gossena).
Użyteczność marginalna (MU) informuje o ile zmieni się użyteczność całkowita (TU) z konsumpcji dobra przy zmianie wielkości konsumpcji o jednostkę, czyli:
Konsument maksymalizuje użyteczność całkowitą w punkcie, w którym MU = 0
Konsument dążąc do maksymalizacji użyteczności całkowitej konsumpcji dąży do zmaksymalizowania różnicy między użytecznością osiąganą z konsumpcji dóbr a ponoszonymi w związku z tą konsumpcją nakładami. Różnica ta największa jest w punkcie zrównania się współczynników kierunkowych funkcji użyteczności i funkcji wydatków:
gdzie: - współczynnik kierunkowy funkcji użyteczności konsumpcji dobra X, - współczynnik kierunkowy funkcji wydatków na dobro X.
Z przekształcenia powyższych równań wynika, iż konsument osiąga maksymalną użyteczność z konsumpcji dobra X, gdy użyteczność marginalna równa jest cenie dobra X. Konsument będzie zwiększał zakupu dobra X do momentu zrównania się MU z ceną dobra X. W sytuacji, gdy konsument przeznacza swój dochód na dwa dobra X i Y, sytuacją optymalną dla niego jest, gdy użyteczności marginalne obu dóbr zrównują się. W przypadku uwzględnienia różnic w cenach dobra X i Y, konsument osiąga najwyższą użyteczność całkowitą, gdy względne użyteczności marginalne zrównują się
(…)
… tego efektu zależy od udziału dobra w ogólnych wydatkach konsumenta. Efekt dochodowy jest dodatni dla dóbr normalnych, a ujemny dla dóbr podrzędnych. Dodatni efekt dochodowy wzmacnia efekt substytucyjny, ujemny osłabia.
V. Podaż i determinanty podaży
PODAŻ
Jest to ilość dobra zaoferowana przez producentów do sprzedaży po danej cenie w określonym czasie
PRAWO PODAŻY
Mówi, iż wielkość podaży zmienia się wprost…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)