Opracowanie - postsynaptyczne potencjały pobudzeniowe (EPSP), sem I-IV

Postsynaptyczne potencjały pobudzeniowe (EPSP).
Drażnienie nerwów czuciowych pojedynczymi impulsami nie prowadzi do powstania rozprzestrzeniającego się potencjału czynnościowego w neuronie postsynaptycznym, a powoduje krótkotrwałą, częściową depolaryzację lub krótkotrwałą hiperpolaryzację. Odpowiedź w postaci początkowej depolaryzacji wywołana pojedynczym bodźcem rozpoczyna się ok. 0,5 ms po tym, jak impulsacja aferentna osiągnie rdzeń kręgowy. Szczyt osiąga po 1-1,5 ms, a potem maleje zgodnie z przebiegiem funkcji wykładniczej, gdzie stała czasu zmienia się w zależności od rodzaju transmitera i właściwości błony postsynaptycznej. W czasie trwania tego potencjału pobudliwość neuronu na inne bodźce jest wzmożona i dlatego ten potencjał to postsynaptyczny potencjał pobudzeniowy EPSP.
EPSP spowodowany jest depolaryzacją postsynaptycznej błony komórkowej leżącej bezpośrednio pod zaktywowaną kolbką synaptyczną. Obszar, w którym płynie wzbudzony prąd dodatnich ładunków do wnętrza komórki jest tak mały, że nie może przenieść wszystkich dodatnich ładunków, tak by depolaryzować całą błonę komórkową. Mimo to EPSP jest wyraźnie zaznaczony. EPSP wywołany pobudzeniem jednej kolbki synaptycznej jest niewielki, lecz depolaryzacje wywołane pobudzeniem wszystkich kolbek sumują się. ... zobacz całą notatkę