Opracowanie - odruchowa regulacja oddychania

Odruchowa regulacja oddychania.
Rozciągnięcie tkanki płuc pobudza mechanoreceptory, a wzbudzona w nich impulsacja, przekazywana przez nerw błędny hamuje czynność neuronów wdechowych rdzenia przedłużonego. Następuje odruchowe skracanie wdechu i inicjowanie wydechu. Podczas wydechu zmniejsza się objętość płuc, a tym samym ustaje pobudzanie mechanoreceptorów. Następstwem tego jest powrót do aktywnośći neuronów wdechowych i i wystąpienie wdechu. Główna rola odruchu Heringa - Breuera sprowadza się do regulacji opartej na ujemnym sprzężeniu zwrotnym, intensywności i czasu trwania wdechu oraz do zapobiegania nadmiernemu rozciaganiu dróg oddechowych i tkanki płucnej. Odruch głębokiego wdechu (ziewanie) powstaje w wyniku pobudzenia mikrokosmków komórek szczoteczkowych umieszczonych tuż pod nabłonkiem błony śluzowej dróg oddechowych, np. podczas zwolnionej wentylacji płuc podczas snu.
... zobacz całą notatkę