Rozpoznanie geotechniczne dane dotyczące warunków gruntowo-wodnych: genezy, rodzaju, własności fizycznych, chemicznych i mechanicznych, poziomu wód gruntowych. Decyduje o wielkości obciążeń dopuszczalnych, rodzaju konstrukcji, sposobie i głębokości posadowienia i o rodzaju materiału na fundamenty.
Wykopy badawcze w celu sprawdzenia, czy podłoża gruntowego nie stanowią nasypy. Dają b. wyraźny obraz uwarstwienia gruntu, umożliwiają ustalenie poziomu glejowego, przebiegu powierzchni poślizgów, stopnia spękania skał, upadu warstw, głębokości i stopnia zwietrzenia itp. Max 2÷3 m.
Wiercenia badawcze umożliwiają zbadanie gruntu do znacznej głębokości. W pobliżu fundamentów, poza ich obrysem. Dla małych budynków min. 3 otwory nie w jednej linii. Dla większych - min. 5: 4 w narożach, 1 w środku (rozstaw 40 mm. Masa próbki: 200÷250 g piasku drobnego, 250÷500 g piasku średniego, 500÷5000 g piasku grubego, żwiru lub pospółki. Jeśli cząstki się zlepiają, to przetrzeć w wodzie i policzyć ile było iłów. Zawartość frakcji Zi = mi / ms * 100%, gdzie mi - masa frakcji pozostałej na sicie, ms - masa całej próbki. Potem robi się wykres krzywej uziarnienia.
Metodę areometryczną (rozsegregowanie gruntu według wymiarów cząstek na podst. szybkości ich opadania w wodzie wg prawa Stokesa) stosuje się do określenia składu ziarnowego gruntów, których cząstki mają średnice zastępcze 0,06 mm i średnice zastępcze niż 10% suchej masy próbki. Resztę zlać do kolby stożkowej i gotować przez ½ godziny. Ostudzić i przelać do cylindra, dopełnić wodą dest. do 1000 ml dodając stabilizator. Wymieszać, postawić na stole i włączyć stoper. Pomiary po 30 s, 1, 2, 5, 15, 30 m, 1, 2, 4, 24 h. Uwzględnić poprawki: na menisk i na temperaturę. Średnice zastępcze dT na poziomie HR oblicza się ze wzoru: dT = k*dwzm dwz średnica wzorcowa, k = 0,25 sqrt(HR).
(…)
… makroskopowa wyniki przybliżone. Wzrok, dotyk i doświadczenie. Cel: określenie nazwy gruntu, stanu, barwy, wilgotności, zawartości węglanu wapnia.
Grunty spoiste - po wyschnięciu utrzymują się w grudkach, tworzą bryłki, które przy podnoszeniu nie rozsypują się. Wilgotne dają się wałeczkować. Nazwa: piasek gruby z 3 m, średni z 1 m, drobny z 30 cm. Grunty sypkie - w stanie suchym rozsypują się pod własnym ciężarem i nie tworzą grudek, lub tak słabe, że nie dają się podnieść. W stanie wilgotnym utrzymują się w grudkach, ale nie dają się wałeczkować. Nazwa: wałeczkowanie: kulkę o d = 6÷7 mm rozwałkować do 3 mm. Powtarzać, aż popęka. Jeżeli nie daje się wałeczkować lub pęka podłużnie, to mało spoisty (piasek gliniasty, pył piaszczysty, pył). Jeżeli pęka poprzecznie i brak połysku od początku do końca, to średnio spoisty (glina piaszczysta, glina i glina pylasta). Jeżeli najpierw brak połysku, a potem się pojawia i pęka poprzecznie, to spoisty zwięzły (glina piaszczysta zwięzła, glina zwięzła, glina pylasta zwięzła). Jeśli połysk jest zawsze i pękanie poprzeczne, to bardzo spoisty (ił piaszczysty, ił, ił pylasty). Dwie kulki; rozbieżności, to jeszcze trzecia. rozmakanie: wysuszyć grunt do stałej masy…
… wilgotnej w parowniczce, mst - masa próbki suchej w parowniczce, mt - masa parownicy. Wynik jak niżej.
Gęstość objętościowa: ρ = mm / V = (ms + mw) / (Vs + Vp) W wodzie za pomocą parafiny: W pierścieniu metalowym: (NNS NW) waga, pierścień metalowy, suwmiarka, nóż. Zmierzyć d wew. i h pierścienia, V = *D2*h / 4, zważyć pierścień, wcisnąć w grunt, obciąć nożem, zważyć pierścień z gruntem. ρ = (mmt - mt…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)