To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Okres względnego pluralizmu prasy: 1945 - 1947.
Ogromny wzrost ilości tytułów.
Sprzyjająca sytuacja polityczna.
Powstała prasa opozycyjna.
Komuniści starali się ograniczać jej nakład, ograniczając dostęp do papieru.
Powstała prasa związana z Episkopatem Polski.
Tygodnik Powszechny, kontynuacja przedwojennego Głosu Narodu.
Tygodnik Warszawski.
Prężny ośrodek - Niepokalanów.
Niejednolite jest też stanowisko lewicy.
To wszystko jest względne, bo reżyserowane przez władzę, która chce stworzyć swój korzystny wizerunek.
Można mówić w tym okresie o nasyceniu tego „rynku prasowego”.
W każdym mieście ukazują się przynajmniej dwa różne w opcji politycznej dzienniki.
Rozrasta się oferta tygodników społeczno - kulturalnych i literackich.
Przekrój.
Kuźnica.
Odra.
Okres budowania systemu prasy stalinowskiej: 1947 - 1953 r.
Cezurą są sfałszowane wybory w 1947 r., które:
Legalizują władzę komunistów.
Pozwalają im na zaprzestanie tej gry pozorów.
Pozwalają im na centralizację prasy.
W kwietniu 1947 r. powstała w ramach PZPR pozakonstytucyjna Komisja Prasowa, decydująca w sprawach prasy i propagandy.
Powstała Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza (RSW), a upada „Czytelnik”.
Powstała wspólna polityka prasowa państw skupionych wokół ZSRR na konferencji w Szklarskiej Porębie w 1947 r.
O tych zmianach decydował Jakub Berman.
Istota modelu stalinowskiego:
Kontrola:
Kontrola zewnętrzna - cenzura.
Kontrola wewnętrzna - w strukturach partyjnych / w redakcjach.
Komisja Prasowa decyduje, kto może zostać redaktorem naczelnym.
Czystki polityczne:
Niewłaściwe pochodzenie.
Związki z Londynem.
Związki z prasą przedwojenną.
Wymiana kadr:
Zatrudniani są młodzi, zaangażowani i dyspozycyjni ludzie.
Permanentna kampanijność:
Non stop mobilizowano społeczeństwo do gotowości i różnych działań.
Uniformizacja treści:
Monopol PAPu:
Filtrował informacje wg zaleceń politycznych.
Mistyfikowanie rzeczywistości.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)