To tylko jedna z 7 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Okablowanie strukturalne Początki systemów okablowania strukturalnego wiążą się z rozwojem sieci komputerowych i przejściem od systemów z jednym komputerem centralnym z blisko usytuowanymi terminalami do sieci lokalnych łączących stacje robocze. O rozwoju systemów okablowania strukturalnego zadecydowały następujące czynniki:
Spadek cen systemów komputerowych.
Rozwój urządzeń sieciowych oraz oprogramowania. Zróżnicowanie protokołów transmisji i rodzajów złącz. Rozwój technologii sieci LAN oraz WAN.
Mała skalowalność stosowanych dotychczas rozwiązań.
Koncepcja okablowania strukturalnego Koncepcja okablowania strukturalnego polega na takim poprowadzeniu medium sieciowego w budynku, aby z każdego wyznaczonego punktu telekomunikacyjnego był dostęp do sieci LAN, usług telefonicznych oraz dedykowanej sieci zasilającej. Wymaga to instalacji gniazd w regularnych odstępach w całym obiekcie. Zakłada się, że powinno się umieścić jeden podwójny punkt abonencki (2xRJ45 oraz gniazdko dedykowanej sieci zasilającej) na każde 10 metrów kwadratowych powierzchni biurowej. Tak rozwiązany system okablowania pozwala przesunąć dowolne stanowisko pracy do wybranego miejsca w budynku i zapewnić jego podłączenie do każdego systemu teleinformatycznego przez proste podłączenie kabla.
T opologia sieci w systemie okablowania strukturalnego Jako podstawowe topologie dla okablowania strukturalnego zaleca się topologię gwiazdy lub topologię drzewa (hierarchiczna gwiazda). Te topologie zapewniają poprowadzenie osobnego kanału (kabla) od każdego użytkownika bezpośrednio do szafy rozdzielczej (punktu dystrybucyjnego).
Elementy systemu okablowania strukturalnego Założenia projektowe systemu to określenie rodzaju medium na którym oparta jest instalacja (światłowód, kabel miedziany ekranowany lub nieekranowany itp.), sekwencji podłączenia żył kabla, protokołów sieciowych, zgodności z określonymi normami.
Okablowanie pionowe (kable miedziane lub/i światłowody) ułożone zazwyczaj w głównych pionach (kanałach) telekomunikacyjnych realizujące połączenia pomiędzy punktami rozdzielczymi systemu.
Punkty rozdzielcze to miejsca będące węzłami sieci w topologii gwiazdy, służące do konfiguracji połączeń. Punkt zbiegania się okablowania poziomego, pionowego i systemowego. Gromadzą aktywny sprzęt sieciowy (koncentratory, przełączniki itp.). Najczęściej jest to szafa lub rama 19-calowa o danej wysokości wyrażonej w jednostkach U (1U=45 mm=1,75 cala).
Okablowanie poziome to część okablowania pomiędzy punktem rozdzielczym a gniazdem użytkownika. Gniazda abonenckie to punkt przyłączenia użytkownika do sieci strukturalnej oraz koniec okablowania poziomego od strony użytkownika. Zazwyczaj są to dwa gniazda RJ-45 umieszczone w puszce lub korycie kablowym.
(…)
… sieci okablowania strukturalnego, należy tak projektować układ punktów rozdzielczych, aby minimalizować długości kabli krosowych.
Rodzaje punktów dystrybucyjnych
Główny punkt rozdzielczy MDF (ang. Main Distribution Frame) to punkt centralny okablowania w topologii gwiazdy. Zbiegają się w nim kable z sąsiednich budynków, pięter i miejskiej centrali telefonicznej oraz odchodzą przebiegi pionowe…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)