doc.
Notatka w formie wykładów zawiera takie informacje, jak: elektrostatyka,
Prawo Coulom, zasada zachowania ładunku, natężenie pola elektrostat,
Prawo Gaussa, alternatywne źródła energii, energia słoneczna, energia wiatru, energia morza.
Notatka pozwoli na uzupełnienie i usystematyzowanie wiedzy z przedmiotu fizyka. Pozwoli przygotować się do ćwiczeń i egzaminu.
elektrostatyka Prawo Coulomba - siła wzajemnego oddziaływania dwu naelektryzow. kulek jest wprost proporc. do iloczynu wartości ich ładunków i odwrotnie proporc. do kwadratu odległ. między ich środkami. Zależy ona także od ośrodka, w którym znajdują się oddziałujące kulki. F = kq1q2/r2 k=1/4πε Zasada zachowania ładunku W układzie ciał izolowanych elektrycz. od wszystkich innych ciał, ładunek może być przemieszczany z jednego ciała do drugiego, ale jego całk. wart. nie może ulec zmianie. Natężenie pola elektrostat. Natężeniem pola elektrost. w danym punkcie nazywamy stosunek siły elektr. działającej na umieszczony w tym punkcie ładunek próbny do wartości tego ładunku. E = Fel /q Wektor Dŕ - stosunek wartości wyindukowanego ładunku do pola powierzchni płytki określa wartość szukanego wektora indukcji pola elektrostat. Dŕ. Jego kierunek wyznacza prosta prostopadła do powierzchni płytki, a zwrot przyjmujemy od płytki, która naładowała się ujemnie do płytki dodatniej. D = q/S = 1C/m2 Prawo Gaussa - Strumień wektora indukcji pola elektrostatycznego Dŕ przechodzący przez dowolną, zamkniętą powierzchnię S jest równy całkowitemu ładunkowi zawartemu wewnątz tej powierzchni. Φ = Q całk. Gęstość powierzchniowa ładunku (σ) Gęstością powierzchniowa to stosunek ładunku Δq zgromadzonego na elemencie powierzchni ΔS do wielkości tej powierzchni. σ = Δq/ΔS Potencjał pola elektrostat. Potencjałem pola nazywamy iloraz energii potencjalnej punktowego ciała naelektryzowanego ładunkiem q i wartości tego ładunku V = E pot /q Ogólny wzór na pracę Praca wykonana przy przemieszczaniu ład. q z punktu A do B przez siłę zewnętrzną równoważącą w każdym punkcie siłę pola elektrostat. równa się ilocz. tego ładunku i różnicy potenc. elektr. (napięcia elektr.) między tymi punktami. Wz (AŕB)=q*(VA - VB) Pow. ekwipotencjalna - linia łącząca punkty pola elektrost. o jednakowym potencjale Przewodnik -ciało w którym elektr. odrywają się od macierzystego atomu tworząc gaz elektron. Izolator - w którym elektr. są mocno związane z jądrem i nie mogą się uwolnić e = 1,6 * 10-19C [A*s] k0=9*109 N*m2/C2 ε0 = 1/4πk0 = 8,9 * 10-12 C2/N*m2 F = kq1q2/r2 k=1/4πε E = Fel /q [N/C=kg*m/A*s3] F=E*q F = kQq/r2 ŕ E = (1/4πε)*Q/r2 D = q/S = 1C/m2 Φ = Qcałk. Φ=Dŕ*Sŕ D = Q/4πr2 D = εE σ = Δq/ΔS a=Fel/m = E*q/m W=E*q*AB EpA=kQq/rA Wz(AŕB)= -kQq(1/rA - 1/rB) V = Epot /q = (kQq/r)/q = kQ/r [wolt=J/C=N*m/A*s] VA -VB =(EpB-EpA)/q ŕ EpB- EpA= Wz((AŕB)= q(VB-VA
Elektronovolt to praca jaką wykonuje elektron poruszający się swobodnie w polu elektrycznym o różnicy potencjałów 1 V. Powierzchnia ekwipotencjalna to pow. utworzona przez punkty o jednakowym potencjale. 1 V to potencjał w takim punkcie pola elektrostatycznego, do którego siły zew. sprowadzające z nieskończoności ładunek próbny 1 C muszą wykonać prace 1 J. Moment dipolowy to wielkość wektorowa o kierunku osi dipola. Zwrot przyjmujemy od ładunku ujemnego do dodatniego. Dipol to trwały układ dwóch ładunków o jednakowych wartościach, ale o przeciwnych zwrotach. Zasada superpozycji punktu: natężenie pola elektrostatycznego w dowolnym punkcie jest sumą wektorową natężeń pól w tym pun
(…)
… - przenikalność magnetyczna próżni, χm - podatność magnetyczna danej substancji.
2) Wektor opisujący natężenie pola elektrycznego lub magnetycznego wewnątrz ciała: odpowiednio indukcja elektryczna D (dielektryk) lub indukcja magnetyczna B. W tym sensie indukcja równa jest natężeniu danego pola (elektrycznego E lub magnetycznego H) poza ciałem, pomnożonemu przez współczynnik odpowiedniej przenikalności ośrodka…
… słoneczną. Będzie ona wytwarzała prąd o mocy 50 MW, co zapewni energię elektryczną dla 100 tys. mieszkańców (Kronika ekologiczna “Aura” 7/1997). Elektrownie słoneczne odznaczają się wysokimi kosztami eksploatacyjnymi, co powoduje, że większe nadzieje wiąże się z wykorzystaniem energii słonecznej w małych instalacjach, do produkcji ciepłej wody. Kolektory słoneczne umieszczone na dachu domu umożliwiają ogrzanie wody do 40°C, co przy ogrzewaniu podłogowym wystarcza do ogrzania całego domu (Brown i inni, 1994). Pierwszy tego typu dom w Europie powstał niedawno w szwajcarskiej miejscowości Oberburen (Z. Szpil, “Dziennik polski” nr 213 z 1996 r.). Większe kolektory słoneczne, instalowane m.in. w Stanach Zjednoczonych, podgrzewające wodę do temperatury 65°C. Wykorzystywane są w rolnictwie, do ogrzewania…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)