1. Różnice między metodą C i D.
W procesie D (metoda Dieterta): -istnieje możliwość dokładnego określenia kształtu powierzchni „skorupy” i jej grubości (w metodzie C nagrzewa się tylko cienka skorupa),
-do wykonania formy zużywa się mniej masy formierskiej, która dzięki większemu zagęszczeniu ma o 30% większą wytrzymałość,
-potrzebuje droższego oprzyrządowania i zastosowania nadmuchiwarek (Metoda Cronninga jest to grawitacyjne nasypywanie piasku otaczanego na gorącą metalową płytę modelową)
-dwustronne nagrzewanie masy powoduje skrócenie czasu wytwarzania skorupy (płyta modelowa, płyta konturowa).
2. Scharakteryzować odlewanie w formach wirujących.
Odlewanie odśrodkowe, polegające na wykorzystaniu siły odśrodkowej do wypełnienia wnęki formy odlewniczej, wlany ciekły stop do formy wiruje razem z nią, dzięki czemu kształtuje się również wewnętrzna powierzchnia odlewu. Prędkość obrotowa musi być wystarczająco duża, aby siła wypadkowa siły ciężkości oraz odśrodkowej miała w przybliżeniu kierunek prostopadły do osi obrotu. Można wyróżnić:
-Odlewanie odśrodkowe właściwe - pow. zew kształtowana przez wnękę formy, wew. przez siłę odśrodkową - jest powierzchnią walcową swobodną
-Odlewanie półodśrodkowe - wytwarzanie odlewów w kształcie brył obrotowych, zew. - kształtowana przez formę (wkładkę), wew. kształtowana przez rdzeń
-Odlewanie pod ciśnieniem odśrodkowym - ciśnienie pochodzące od siły odśrodkowej pomaga w wypełnieniu wnęk form ( które są rozmieszczone symetrycznie wokół wlewu głównego umieszczonego w osi pionowej wirowania formy)
3. Zalety i wady odlewania kokilowego w stosunku do odlewania w formach piaskowo-
gliniastych. Zalety:
-większa dokładność wymiarowa odlewów,
-gładsze ścianki odlewów,
-lepsze wł. Mechaniczne odlewów,
-wyeliminowanie pyłu i zmniejszenie hałasu w odlewni,
-zwiększenie wydajności,
-zmniejszenie pow. produkcyjnej,
-łatwiejsza mechanizacja i automatyzacja procesu wytwarzania.
Wady:
-nie można wytwarzać dużych odlewów,
-trudności z produkcją stopów żeliwnych i staliwnych (ze względu na temp. Stopu),
-ograniczenie kształtu odlewów do tych mało skomplikowanych, aby łatwo je można było wyjąć z formy,
-niepodatność formy - możliwość postawania naprężeń odlewniczych,
-produkcja staje się opłacalna przy produkcji powyżej 500 odlewów.
4. Skłonność do zabielania, co to, jak powstaje, jak się sprawdza czy stop ma taką skłonność itd. (?)
(…)
… (ze względu na temp. Stopu),
-ograniczenie kształtu odlewów do tych mało skomplikowanych, aby łatwo je można było wyjąć z formy,
-niepodatność formy - możliwość postawania naprężeń odlewniczych,
-produkcja staje się opłacalna przy produkcji powyżej 500 odlewów.
4. Skłonność do zabielania, co to, jak powstaje, jak się sprawdza czy stop ma taką skłonność itd. (?)
Jest to skłonność żeliwa do postawania w nim eutektyki austenitycznej z cementytem - ledeburytu ( charakterystyczny biały przełom stopu). Wynika to z małej różnicy temperaturowej pomiędzy przemianami :ciekłe żeliwo - > austenit + grafit a ciekłe żeliwo - > austenit + cementyt gdzie, nawet małe przechłodzenie spowoduje uruchomienie przemiany korzystnej dyfuzyjnie ( łatwiej powstanie cementyt gdzie jest 6,67% C, niż grafit - 100% C). Skłonność do zabieleń zależy od : składu chemicznego ( pierwiastki grafityzujące to C, Si, Al, natomiast zabielające Mn,Cr,P) oraz szybkości chłodzenia (szybsze chłodzenie sprzyja zabieleniu żeliwa).
Skłonność do zabieleń sprawdza się metoda klinową, gdzie klin ma zwężający się przekrój, poprzez łamanie go sprawdza się wysokość struktury szarej, im struktura jest wyższa tym mniejsza skłonność do zabieleń danego stopu żeliwa. 5. Definicje : skrzynka formierska, masa formierska
Skrzynka formierska („obudowa formy”), jest to metalowa ramka ograniczająca zewnętrzny kształt formy odlewniczej i umożliwiająca prawidłowe zagęszczanie masy formierskiej, dokładne złożenie połówek formy oraz jej transport. (bez dna)
Masa formierska jest to mieszanina materiałów o odpowiednio dobranych proporcjach a następnie przerobionych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)