To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Niestabilność baroklinowa, cyklogeneza, teoria rozwoju niżu ekstratropikalnego Proces cyklogenezy rozpoczyna się od zaburzenia na stacjonarnym froncie polarnym. Jednak, aby z takiego zaburzenia rozwinął się dojrzały niż, w środkowej i górnej troposferze muszą panować korzystne dla jego rozwoju warunki. W początkowej fazie cyklogenezy istnieje front stacjonarny, oddzielający dwie masy powietrza znacznie różniące się temperaturą. Atmosfera jest barotropowa, czyli izobary i izotermy są do siebie równoległe. Ponieważ wiatr w swobodnej atmosferze wieje równolegle do izobar, w barotropowej atmosferze wieje również do izoterm i nie występuje adwekcja chłodu ani ciepła. Pojawienie się zaburzenia – fali krótkiej – powoduje utworzenie baroklinowości. Linie prądu przecinają izotermy, co oznacza, że pojawia się adwekcja chłodu w zachodniej części fali i adwekcja ciepła w jej wschodniej części. W obszarze adwekcji chłodu, w zimnym powietrzu za frontem chłodnym rozpoczyna się osiadanie. Adwekcja ciepła we wschodniej części zapoczątkowuje wstępny ruch powietrza. Tam gdzie powietrze osiada, ciśnienie atmosferyczne przy powierzchni ziemi rośnie i tworzy dolny wyż baryczny. W obszarze wznoszenia się powietrza powstaje dolny niż baryczny. W baroklinowej atmosferze generowane są procesy osiadania chłodnego powietrza na skutek adwekcji chłodu i wznoszenia się ciepłego powietrza w rejonie adwekcji ciepła. Równowaga w atmosferze staje się chwiejna. Zjawisko to nazywa się niestabilnością baroklinową. Jej istnienie jest nieodzownym czynnikiem powstawania i intensyfikacji cyklonów w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Cyklony ekstratropikalne W pobliżu frontu polarnego występuje znaczne nagromadzenie energii potencjalnej. Jednakże natura wytworzyła mechanizm prowadzący do uwolnienia tej energii. Nosi on nazwę cyklonu lub niżu powstałego na fali frontowej. Ponieważ zjawisko to zachodzi w obszarach leżących poza obszarami zwrotnikowymi, nazwano je cyklonem ekstratropikalnymi. Cyklony ekstratropikalne mogą się niekiedy rozwijać i przy braku frontu. Jednakże cyklon rozwijający się na froncie jest związany z podobnym fali zaburzeniem frontu. Niż powstały na fali frontowej Teoria cyklonów frontu polarnego zakłada, że cyklony ekstratropikalne mogą rozwijać się na froncie polarnym. Potem odkryto, że mogą się również tworzyć inne fronty, z których każdy ma możliwość tworzenia cyklonów. Cyklony te tworzą się na, podobnym do fali, wygięciu się frontu. Niektóre z tych fal zmieniają się bardzo
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)