To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Montaż elementów kładzionych
Do elementów kładzionych zalicza się elementy pracujące poziomo lub pod niewielkim nachyleniem: płyty stropowe, balkonowe, spocznikowe i dachowe, belki oraz dźwigary. Ich mon 10.5.4. Montaż elementów kładzionych
Do elementów kładzionych zalicza się elementy pracujące poziomo lub pod niewielkim nachyleniem: płyty stropowe, balkonowe, spocznikowe i dachowe, belki oraz dźwigary. Ich montując zawiesia czterolinowe. Jedna para lin w takim zawiesiu powinna być nieco krótsza, aby pochylenie płyty do poziomu wynosiło około 5%. W wyniku tego płytę opiera się najpierw jednym końcem, co bardzo ułatwia jej właściwe naprowadzenie na miejsce przeznaczenia. Jest to tym ważniejsze, że ze względu na rozłożoną zaprawę płytę należy od razu położyć na właściwym miejscu. Późniejsza rektyfikacja jest praktycznie niemożliwa i o ile płyta po ułożeniu nie zajmuje właściwej pozycji, trzeba ją podnieść, uzupełnić warstwę zaprawy i próbować ułożyć od nowa. W celu uniknięcia takich sytuacji można w wyznaczonych uprzednio miejscach styków płyt ułożyć specjalne płytki betonowe (betoniki) grubości takiej samej jak potrzebna warstwa zaprawy. Zaprawę układa się z niewielkim w stosunku do betoników nadmiarem. Montowaną płytę opiera się narożnikami na betonikach. Natomiast nadmiar zaprawy wycieka spod krawędzi płyty pod wpływem jej ciężaru. Trzeba sprawdzić wielkość tego wycieku i w miejscach widocznych od spodu płyty usunąć go. Niektóre rodzaje płyt stropowych (np. elementy kanałowe) zaleca się ustawić na każdorazowo wypoziomo-wanych rygach - belkach opartych na stalowych teleskopowych stemplach. Stemple powinny być ustawione bezpośrednio przy ścianach konstrukcyjnych, na których mogą być oparte montowane płyty. Poziom ryg powinien być wyznaczony geodezyjnie. Elementy stropowe układa się na warstwie zaprawy cementowej rozłożonej na ścianie nieco powyżej poziomu ryg. Jeśli rygi są ustawione prawidłowo, czyli w licu ściany, to nadmiar zaprawy jest wyciskany pod wpływem ciężaru płyt w stronę wieńca i nie zachodzi konieczność usuwania wycieków pod układanym stropem.
W czasie układania płyt stropowych i dachowych zachodzi konieczność wykorzystywania rusztowań i pomostów roboczych, które powinny być dostosowane do szybkiej zmiany miejsca pracy. Organizacja montażu płyt zależy również od tego, czy wznoszony obiekt ma konstrukcję o układzie podłużnym, czy o układzie poprzecznym. Pokazano to na rys. 10.42. Montaż belek i dźwigarów. Przed przystąpieniem do montażu belek i dźwigarów należy na tych elementach i na ich podporach wyznaczyć punkty charakterystyczne. Są to na ogół: oś bel ki i odcinki belki, które mają spoczywać na podporach. Belki unosi się zazwyczaj, wykorzystując zawiesie dwulinowe zapewniające 5-proc. pochylenie elementu w czasie przenoszenia. Poziom ułożenia belek reguluje się zazwyczaj za pomocą podkładek stalowych albo wykonuje się podlewki z betonu lub zaprawy. Smukłe dźwigary kratowe trzeba czasem wzmacniać na czas montażu przez zamocowanie na nich specjalnej konstrukcji usztywniającej. Przy montażu dźwigarów o większych rozpiętościach, podatnych na podmuchy wiatru, jest niezbędne stosowanie konopnych lin kierunkowych. Są one używane do naprowadzania dźwigara wiszącego na haku maszyny montażowej we właściwe położenie. Zakładanie tych lin i operowanie nimi należy do obowiązków montażystów (linowych) obsługujących składowisko prefabrykatów. Do prowizorycznego zamocowania i rektyfikacji dźwigarów o wysokości przekroju ponad
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)