Metody pomiarowe i opracowania wyników w Laboratorium Fizyki
Wstęp teoretyczny:
Prąd jest to uporządkowany ruch ujemnych ładunków elektrycznych. Prąd może być stały lub naprzemienny. Ciało przez które przepływa prąd charakteryzuje się pewną rezystancją, jest to opór jaki sieć krystaliczna stawia ładunkom. Prawo Ohma mówi, że stosunek napięcia przyłożonego do końców przewodnika i odwrotnie natężenia przepływającego prądu jest stały. Jest to również definicja oporu. Sprawdzenie zależności znalezionej przez George'a Ohma w XVIII wieku była celem naszego doświadczenia. Warto zauważyć, że opór elektryczny zawsze jest stosunkiem napięcia do natężenia, jednak nie zawsze jest on stały. Wynika to z zależności oporu od temperatury. Każda substancja posiada tak zwany opór właściwy, który rośnie liniowo i jest zależny od temperatury: , gdzie T0 - temperatura pokojowa, γ - temperaturowy współczynnik oporu, który w większości przypadków wynosi . W związku ze zmianą temperatury przewodnik się rozszerza lub zwęża. Wtedy jego opór najlepiej wyrazić wzorem: , gdzie ρ - opór właściwy, l - długość przewodnika, s - pole przekroju poprzecznego. Przebieg doświadczenia:
Jako pierwszy punkt zrealizowałyśmy pomiar trzech oporów. Zrobiłyśmy to za pomocą układu, do którego podłączyłyśmy woltomierz o klasie 1 (równolegle) i amperomierz o klasie szeregowo) i zasilacz regulowany prądu stałego. Wykonałyśmy po jednym pomiarze napięcia i natężenia dla oporów R1, R2, R3, i 18 pomiarów dla oporu R4. Dodatkowo zmierzyłyśmy wszystkie cztery opory omomierzem, o klasie .
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)