Metoda fenomenologiczna

Metoda fenomenologiczna   – jedna z metod opisywania zachowania się układów  wielofazowych. Metoda ta odnosi się do roztworów oraz ukł. Koloidalnych, opisuje adwekcję  subst. rozproszonej, przy założeniu, że reaguje ona natychmiast na zmianę charakteru ruchu  nośnika. Opisuje ruch tej subst. względem nośnika wywołany dyfuzją. Fazy rozproszone  traktujemy jako odrębne ośrodki ciągłe wypełniające dostępną przestrzeń z różną  intensywnością w nieprzerwany sposób.   Wady metody : nie uwzględnia opóźnienia w czasie reakcji cząstek na zmiany ruchu  nośnika; nie umożliwia pełnego opisu grawitacyjnego separacji oraz dyfuzji cząstek  zawiesiny; roztwór traktujemy jako płyn jednofazowy(zamienia składniki w jednym stanie  skupienia).  Mamy ukł. molekuł rozpuszczalnika, na które nałożone są molekuły subst.  rozproszonej w sposób równomierny (rozdrobnione na małe cząstki, które rozpraszają się w  płynie. Uwzględniając zmianę temp. i ciś. mamy równanie stanu: gęstość roztworu:  = 0 +  C i; równanie zachowania masy: /t = dir (u) = 0; równanie zachowania pędu (płyn  Newtonowski):  u/t = f-grad(p+2/3divu)+div(2D g), gdzie: f-gęstość rozkładu sił  masowych, u- prędkość roztworu, p-ciś. roztworu,  -dynamiczny współ. Lepkości, D g-tensor  prędkości deformacji.    ... zobacz całą notatkę