Męstwo - jego zadaniem jest przezwyciężenie przeszkód w dążeniu do dobra i zwalczaniu zła. Polega na opanowaniu strachu i zuchwalstwa. Dla dziennikarza jest to odwaga w przekazywaniu prawdy i głoszeniu własnych przekonań. Męstwo jest bronią ducha, oporem wobec nieprawdy, niesprawiedliwości i nieuczciwości. Jest przezwyciężeniem własnego lęku i strachu. Być mężnym dziennikarzem nie jest łatwo, bo jest to wbrew poczuciu bezpieczeństwa. Dziennikarz jest wystawiony na opanowanie strachu w różnych sytuacjach. Mogą to być groźby, ośmieszania (powszechnie dziś używane). Starożytny filozof Sokrates widział męstwo jako obronę godności człowieka poprzez wierność prawdzie, dobru i sprawiedliwości. Męstwo ma 2 postacie:
Atak - ma miejsce wtedy, gdy wiemy, że można pokonać zagrażające zło
Trwanie w oporze - dziennikarz nie może się bać
Zadaniem dziennikarza jest wyzwolenie gniewu społecznego przeciw nieuczciwości, czy niesprawiedliwości. Wymaga to cnoty męstwa, odpowiedzialności, ale i roztropności. Męstwo musi być roztropne. Rozumna odwaga - dziennikarz nie może się łatwo cofać, ale i nie może szybko atakować; musi zachować roztropność. Atak powinien być wtedy, gdy cel jest godziwy i prawdziwe ważny. Celem nie może być korzyść materialna, ambicja, czy imponowanie odwagą. Najważniejszy jest zawsze cel. Dziennikarstwo nie może być PR. Męstwo to obrona ważnych, a czasem wielkich dóbr człowieka i społeczności. Męstwo jest wyrazem transcendencji (przekraczanie drogi duchowej) człowieka w stosunku do życia na ziemi. Umiarkowanie - jest cnotą rządzenia, sprawowania władzy nad sobą samym. Jest jedną z cnót, a nie cnotą najważniejszą, jest konieczne dla innych cnót. Arystoteles rozróżniał umiar rzeczowy i osobisty. Rzeczowy obejmuje nasze czynności odnoszące się do innych osób, czyli dziedzinę sprawiedliwości. Osobisty odnosi się do nas samych. Powinien być przystosowany do zmieniających się okoliczności. Świadomość ta daje człowiekowi umiejętność kierowania nie tyle poglądami, ale racjami rozumu i wysiłkiem woli. Umiarkowanie uczy miary i równowagi we wszystkich dziedzinach, w których występują uczucia pożądawcze. Oznacza uporządkowanie celów i dążeń człowieka. Dla dziennikarza celem doraźnym jest zdobycie nazwiska. Dla osoby wierzącej cel doraźny jest ważny. Cel doraźny winien być podporządkowany celowi ostatecznemu. Umiarkowanie wymaga heroizmu. Umiarkowanie to także umiar w standardzie życia i używania. Treść i zakres umiaru wyznaczają okoliczności personalne i społeczne danej osoby. Umiarkowanie w każdym zawodzie powinno być stylem życia, jest kwestią osobistej kultury. Umiarkowanie dziennikarza oznacza nie dać się pochłonąć niewoli postępu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)