Materiał do badań w mikroskopie świetlnym

Nasza ocena:

5
Pobrań: 1120
Wyświetleń: 2723
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Materiał do badań w mikroskopie świetlnym - strona 1 Materiał do badań w mikroskopie świetlnym - strona 2 Materiał do badań w mikroskopie świetlnym - strona 3

Fragment notatki:


3. PRZYGOTOWANIE MATERIAŁU DO BADAŃ W MIKROSKOPIE ŚWIETLNYM   Każdy preparat mikroskopowy musi spełniać trzy podstawowe warunki:   musi być przejrzysty (oglądany jest w świetle przechodzącym), czyli odpowiednio cienki.  Grubość preparatu nadającego się do rutynowego mikroskopowania nie powinna przekraczać 20   m,   a   najlepszą   jakość   obrazu   mikroskopowego   uzyskuje   się   przy   preparatach   możliwie  najcieńszych;  powinien być odpowiednio skontrastowany (zabarwiony) w celu zróżnicowania występujących  w nim struktur;  struktura komórek i tkanek w preparacie winna być jak najbardziej zbliżona do struktury tkanki  żywej,   gdyż   tylko   wówczas   uzyskane   z   obrazu   mikroskopowego   informacje   mogą   być  wiarygodne. Przygotowanie   materiału   biologicznego   do   badań   mikroskopowych,   będące   niekiedy  długą i skomplikowaną procedurą, podporządkowane jest właśnie tym warunkom.   3.1. Rodzaje preparatów mikroskopowych   Do preparatów mikroskopowych sporządzanych z materiałów biologicznych należą:   skrawki:  uzyskane przez pokrojenie materiału na cienkie "plasterki";   szlify:  uzyskane przez zeszlifowanie tkanek twardych (zmineralizowanych) na bardzo cienkie  płytki;    rozmazy:   wykonywane   z   płynów   ustrojowych,   w   których   obecne   są   wolno   zawieszone  komórki (krew, punktat szpiku krwiotwórczego, płyn mózgowo-rdzeniowy, płyny wysiękowe),  a także z zawiesin komórkowych uzyskanych w badaniach biochemicznych. Kroplę takiego  płynu rozprowadza się na szkiełku podstawowym w taki sposób, aby zawarte w nim komórki  utworzyły   pojedynczą   warstwę.   W   diagnostyce   histopatologicznej   wykonuje   się   rozmazy   z  materiału pobranego ze śluzówek (jama ustna, nosowo-gardłowa, pochwa) oraz z wydzielin  (wydzielina oskrzelowa);   rozgnioty:   uzyskiwane poprzez zgniecenie komórek pomiędzy szkiełkiem podstawowym a  nakrywkowym (stosowane jedynie do szczególnych badań, np. analizy chromosomów);    odciski  narządowe:   wykonywane   poprzez   przekrojenie   narządów   lub   ich   fragmentów   i  odciśnięcie powierzchni przekroju na szkiełku podstawowym. Do szkiełka przywierają komórki  luźno związane ze swym otoczeniem;   preparaty całościowe  (ang.  whole mounts ): położone na szkiełko całe fragmenty tkanek lub  narządów  - zazwyczaj  są to wypreparowane  warstwy ścian  wewnętrznych  przewodów (np.  warstwa   mięśniowa   cewy   pokarmowej),   w   których   bada   się   przestrzenny   układ   włókien 

(…)

… się w chemicznie obojętnym roztworze (czynnikiem
utrwalającym są wyłącznie mikrofale);
utrwalenie materiału zanurzonego w utrwalaczu chemicznym;
wstępne utrwalenie chemiczne, a następnie ekspozycja na mikrofale;
wstępna ekspozycja na mikrofale, a następnie utrwalenie chemiczne.
Najdoskonalsze zachowanie struktury (również na poziomie mikroskopu elektronowego)
daje drugi z podanych sposobów.
3.3.4. Chemiczne…
…, czego wynikiem jest ich dodatkowe usieciowanie usztywnienie i wzmocnienie strukturalne, a także zablokowanie aktywnych centrów enzymów.
Przykładowo:
aldehydy
tworzą
wiązania
krzyżowe
pomiędzy
końcowymi
grupami
polipeptydów i białek oraz mostki metylenowe (formaldehyd); sole chromu tworzą mostki typu
-Cr-O-Cr- pomiędzy grupami karboksylowymi i hydroksylowymi, sole rtęci wiążą się z grupami
-SH białek…
… organiczne: benzen, toluen, ksylen, chloroform, itp.
Używając parafiny do utwardzania materiału przed jego skrojeniem wykorzystuje się fakt, iż w
temperaturze pokojowej parafina jest substancją stałą, natomiast po stosunkowo nieznacznym
ogrzaniu przechodzi w stan płynny.
W pierwszym etapie umieszcza się materiał w roztworze płynu pośredniego i parafiny
(1:1) w temperaturze 37°C. Pozwala to na wstępne…
…. Do
najczęściej stosowanych utrwalaczy złożonych należą np.: utrwalacz Bouina (kwas pikrynowy i
formalina), utrwalacz Carnoya (alkohol etylowy, chloroform i kwas octowy), i utrwalacz
Zenkera (sublimat, dwuchromian potasu, kwas octowy, siarczan sodu).
Rozpuszczalnikiem w roztworach utrwalaczy może być woda, bufory o określonym pH i
sile jonowej, a w niektórych przypadkach również alkohole.
Utrwalanie fizyczne polega na oddziaływaniu na materiał mikrofalami lub
promieniowaniem jonizującym.
3.3.3. Metody utrwalania
A. Utrwalanie immersyjne polega na zanurzeniu fragmentu tkanki w utrwalaczu na
pewien okres (od 1 godz. do kilku dni). Jest to najprostszy sposób utrwalania, posiadający jednak
dość istotną wadę. Utrwalacz przenika bowiem do tkanki z zewnątrz z określoną szybkością,
zależną od jego rodzaju…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz