IMPRESJONIZM
Impresjonizm opierał się na studium światła słonecznego, swobodnej technice drobnych pociągnięć pędzla, kontraście barw dopełniających, jasnej palecie. Malarze nie mieszali lecz kładli obok siebie farby o barwach widma słonecznego. Utrwalali na płótnie zmiany zachodzące wraz ze zmianą oświetlenia, drgań atmosfery, przelotne wrażenia. Zawsze malowali w plenerze. Podstawowe założenia impresjonizmu oparte są o zasadę dywizjonizmu (tworzenie plamy barwnej z drobnych, kładzionych obok siebie plamek farby o czystych barwach widma słonecznego. Plami te widziane z pewnej odległości zespalają się w oku w jednolitą plamę o barwie nadrzędnej) i prawo symultanicznego kontrastu barw. Każdy dowolny kolor można uzyskać mieszając odpowiednie barwy zasadnicze (czerwony, żółty, niebieski) i barwy wypadkowe powstałe z ich połączenia (pomarańczowy, fioletowy, zielony). Każda barwa wypadkowa jest dopełniającą barwy zasadniczej, która nie wchodzi w jej skład (np. zielona-czerwona). Dwie barwy dopełniające zestawione ze sobą (nie zmieszane!) nabierają intensywności. Początkowo impresjoniści chcieli odtwarzać rzeczywistość, uchwycić chwilowe, zmienne zjawiska. Od studium odziaływania światła na przedmioty przeszli do analizy samego światła, niezależnie od przedmiotów. Porzucają światłocień na rzecz koloru. Zrywają z kolorem lokalnym. Kolor zależy od kąta padania promieni słonecznych, stanu atmosfery, pory dnia. Stwierdzają, że wszystkie cienie są barwne. Światło pojmują jako kolor. Obrazy stają się studium kolorystycznym, twórczość nabiera czysto malarskich celów. Bezpośrednimi prekursorami impresjonizmu byli pejzażyści angielscy: John Constable, Richard Parkes Bonington, William Turner (efekty świetlne, rozmycie konturów); Corot, barbizończycy, Jongkind. Duży wpływ miały też drzeworyty japońskie i pojawienie się fotografii. Claude Monet
Tworzy serie ukazujące na jednym motywie efekty światła w zależności od pory dnia, roku, warunków atmosferycznych, demonstruje jak zmienia się kolor i forma przedmiotu
Stogi 1890-93
Topole nad brzegiem Epte 1891-92
Katedra w Rouen 1892-94
Londyn 1899-1904
Nenufary 1899
Auguste Renoir
Pod wpływem Ingresa maluje oschle, gładko, wyraźnie zaznacza kontury i modelunek
Kobiety w kąpieli 1884-87 - okres ingresowski
Interesuje go problem bryły, cechuje rzeźbiarskość
Sąd Parysa 1914
Alfred Sisley
Frederic Bazille
Camille Pissarro
Paul Cezanne
Armand Guillaumin
Edgar Degas
Interesuje się analizą ruchu koni, jeźdźców, baletnic, gł. tematem obrazu studium ruchu ukazanego w migawkowym ujęciu; tworzy studia tancerek i kobiet w czasie toalety
(…)
… Niezależnych - działalność podjęta przez artystów odrzuconych przez jury oficjalnego Salonu paryskiego. Są on tzw. ojcami sztuki współczesnej, gdyż w ich twórczości dostrzegamy zapowiedź nowych tendencji awangardowych. Plamkarze - Macchiaioli
Włoscy malarze, przedstawiali przelotne stany natury, wrażenia, zestawiali kontrastowo płąskie plamy barwne, stosowali silnie uproszczony rysunek, malowali gł. pejzaże…
… Malawin
Walentin Sierow
NEOIMPRESJONIZM
Grupa neoimpresjonistów skupiła się wokół Salonu Niezależnych. Inicjatorami byli Georges Seurat i Paul Signac. Dążyli do oddania jaskrawości światła i nadania barwom maksymalnej intensywności. Przestrzegali zasad dywizjonizmu, symultanicznego kontrastu barw. Malowali wyłącznie czystymi barwami widma, ni mieszali farb na palecie, gdyż zespolenie barw powinno dokonać…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)