To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Makroekonomia Wykład 1 (16) 2004-02-16 W gospodarce mamy do czynienia z dwoma efektami, które działają jednocześnie:
efekt substytucyjny,
efekt dochodowy.
EFEKT SUBSTYTUCYJNY
W momencie, gdy rośnie realna stawka płac, wtedy wzrasta również koszt czasu wolnego (stawka płac jest kosztem czasu wolnego). Biorąc pod uwagę nową stawkę płac, analizujemy różne koszyki dóbr konsumpcyjnych, a także czasu wolnego. Przy niezmienionych cenach dóbr konsumpcyjnych, tanieją one względem czasu wolnego. Dobra względnie tańsze będą nabywane w większych ilościach, a względnie droższe w mniejszych. Po podniesieniu stawki płac, pracownicy chcą mniej korzystać z czasu wolnego, a więcej pracować następuje zjawisko zastępowania czasu wolnego przez dobra konsumpcyjne. A żeby je nabywać w większych ilościach trzeba więcej zarabiać, czyli więcej pracować. EFEKT DOCHODOWY
Przy wzroście realnej stawki płac, prowadzącej do wzrostu dochodu, zwiększa się popyt na dobra konsumpcyjne normalne, a spada na dobra konsumpcyjne niższego rzędu. Natomiast czas wolny jest zaliczany do dóbr konsumpcyjnych normalnych.
Tak więc mamy dwa przeciwdziałające efekty. Który przeważy... - przy wysokich stawkach płac przeważa efekt dochodowy - przy niskich - efekt substytucyjny
- przy średnich - raczej nie ma zmian w podaży pracy;
... taka będzie wypadkowa wyboru pracownika.
Przedmiotem zainteresowań makroekonomii jest średnia stawka płac w całej gospodarce. Czyli w Polsce wzrost realnej stawki wpłynie na zwiększenie podaży pracy (ze względu na niskie stawki płac). Krzywa podaży pracy będzie linią wznoszącą się.
[Opis do wykresu 1.]
W - płace nominalne
W/P - płace realne (czyli płace nominalne w stosunku do poziomu cen) 1
[Opis do wykresu 2.]
SN - podaż pracy
[Opis do wykresu 3.]
DN - krzywa popytu na pracę
AJ (Job acceptance) - osoby akceptujące daną stawkę płacy
LF (Labour force) - zasoby siły roboczej; łączne zasoby pracy
E - punkt równowagi popytu na pracę z podażą pracy
Optymalne zatrudnienie w przedsiębiorstwie jest wtedy, gdy produkt krańcowy pracy (PKP) zrówna się z krańcowym kosztem pracy (KKP). Różnica pomiędzy PKP a KKP przy zatrudnieniu niższym od optymalnego, to dla przedsiębiorstwa korzyść netto z zatrudnienia dodatkowego pracownika.
Praca jest krańcowym kosztem, kiedy zwiększając zatrudnienie nie musimy zwiększać płac (czyli w konkurencji doskonałej).
(…)
… (czyli od położenia krzywej IS <autonomicznej konsumpcji, auton. popytu inwestycyjnego, auton. eksportu netto, wydatków państwa, podatków.> i położenia krzywej LM <podaży pieniądza>) i długookresowej krzywej podaży (czyli od zasobów kapitałowych, technologii i podaży pracy <ilości osób w wieku produkcyjnym, emerytalnym, itd.>)
Jeżeli na rynku pieniężnym wystąpi jakaś restrykcyjna reakcja , np. spadek wydatków…
… stawki płacy poprzez obniżenie popytu działa na zwiększenie podaży pracy (ef. dochodowy).
Kiedy zatrudnienie jest w równowadze to mamy optymalne wykorzystanie czynników wytwórczych.
Jeżeli ceny mogą się dostosować do tego optymalnego poziomu, to mamy do czynienia z produkcją potencjalną.
[Opis do wykresu 5.]
AS - długookresowa krzywa podaży dóbr i usług dąży do utrzymania produkcji na stałym poziomie dlatego jest pionowa.
Przy giętkości płac i cen, ceny są na poziomie P0.
Jeżeli ceny przy płacach W0 będą na poziomie P0 to płaca realna wzrośnie. Pojawi się bezrobocie i będziemy mieć płacę realną (W1/P1) na wcześniejszym poziomie (W0 /P0).
Przy każdej cenie płaca dostosuje się do poziomu równowagi i zawsze będziemy mieć poziom produkcji potencjalnej (dlatego AS jest pionowa).
W długim okresie nie jest możliwa…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)