To tylko jedna z 123 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
UNIWERSYTET WARSZAWSKI
Wydział Polonistyki
Katedra Kultury Polskiej
Praca magisterska
„Przekaz werbalny i niewerbalny
w komiksie”
Krzysztof Lipka-Chudzik
nr albumu: 132427
Praca napisana
pod kierunkiem
prof. dr. hab. Rocha Sulimy
Warszawa 1995
2
SPIS RZECZY
Prolog.
1. Relacja „autor - czytelnik”.
1.1. Indywidualność autora a tematyka i styl jego rysunków.
1.2. Współpraca „scenarzysta - rysownik” i jej wpływ na kształt dzieła.
Praca zbiorowa.
1.3. Syntetyczny wizerunek autora. Kontakt z odbiorcą poprzez dzieło.
2. Narracja i przekaz werbalny.
2.1. Komiks jako „jedność ikono-lingwistyczna”.
2.2. Sposoby werbalnej narracji komiksowej.
2.3. Zaznaczanie upływu czasu i sekwencyjności akcji.
2.4. „Montaż” komiksowy i jego rola w narracji.
3. Obraz i przekaz niewerbalny.
3.1. Narracja „bez narratora”. Zaznaczanie upływu czasu i sekwencyjności akcji.
3.2.
Ukazywanie
przestrzeni.
Eksponowanie
i
ukrywanie
poszczególnych
elementów.
3.3. Kompozycja komiksowej planszy.
3.4. Kształt ramek i jego rola w narracji.
3.5. „Dymki” - kształt i kolor.
3.6. Kolorystyka.
3.7. Liternictwo.
4. Obecność autora w utworze.
4.1. Obecność „bezpośrednia”.
4.1.1. Autor jako jedna z postaci.
4.1.2. Autor jako autor.
4.1.3. Autor w obydwu wcieleniach (Art Spiegelman).
4.2. Obecność „pośrednia” autora.
4.2.1. Twarze postaci komiksowych.
4.2.1.1. Twarze osób bliskich autorowi.
4.2.1.2. Twarze osób powszechnie znanych.
4.2.2. Aluzje do poprzednich dzieł lub dzieł innych autorów.
4.2.3. Szczegóły z otoczenia.
4.2.4. Tekst.
Epilog.
KRZYSZTOF LIPKA-CHUDZIK – PRZEKAZ WERBALNY I NIEWERBALNY W KOMIKSIE
3
PROLOG
Niniejsza praca poświęcona jest fenomenowi komiksu. Jest
próbą
analizy
jego
artystycznego
języka,
próbą
odnalezienia
możliwości przekazu zachodzącego pomiędzy autorem komiksu a jego
czytelnikiem. Ze względu na naturę opowieści rysunkowych przekaz
ów
może
przybierać
(niewerbalną).
formy
Wśród
akcentujące
związane
dwie
komiksowych
osobowość
bezpośrednio
wynikające
ze
formy:
z
specyfiki
(werbalną)
obrazków
rysownika
językiem
tego
słowną
i
obrazową
zaistnieć
też
mogą
scenarzysty
nie
rysunkowych,
lecz
lub
opowieści
nietypowego
medium.
Im
również
zostanie poświęcona uwaga w trakcie niniejszych rozważań.
Komiks nie cieszy się w Polsce dobrą opinią. Przez wiele
lat traktowany był na równi z jazzem i Coca-Colą jako przejaw
zgnilizny kulturowej amerykańskiego kapitalizmu. Jazz i CocaCola
doczekały
się
rehabilitacji,
tymczasem
komiks
nadal
traktowany jest jako medium gorszego rodzaju. Dlaczego?
Podstawowym
powodem
niechęci
do
komiksu
jest
brak
elementarnej wiedzy o nim. Wiadomości o historiach obrazkowych
podawane są w formie płytkich myślowo stereotypów, które są o
tyle
wygodne,
że
zwalniają
badaczy
kultury
z
konieczności
podejmowania głębszych analiz i interpretacji. Wiedza o komiksie
wydaje się domeną nielicznych, co najlepiej ilustruje anegdota
(ponoć
autentyczna!)
o
pewnym
krajowym
plastyku,
któremu
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)