To tylko jedna z 13 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KOROZJA I OCHRONA PRZED KOROZJĄ
Opracowanie: Krystyna Moskwa, Bogusław Mazurkiewicz
CZĘŚĆ TEORETYCZNA
1. Rodzaje korozji.
Procesy niszczenia metali i stopów, będące wynikiem ich reakcji z otoczeniem (środowiskiem
korozyjnym) nazywa się korozją metali.
W zależności od środowiska korozyjnego, w którym znajduje się dany metal lub stop rozróżnia się
następujące rodzaje korozji:
- korozja atmosferyczna
- korozja gazowa - w suchych, przeważnie gorących gazach
- korozja wodna np. w wodzie morskiej lub rzecznej
- korozja ziemna np. w glebie
W zależności od mechanizmu procesów korozyjnych rozróżnia się:
- korozję elektrochemiczną zachodzącą w środowiskach elektrolitów, a więc w wodnych roztworach
jakimi są woda słodka i morska, w wilgotnych gazach i wilgotnych glebach
- korozję chemiczną zachodzącą głównie w gazach suchych i cieczach nie przewodzących
(nieelektrolitach), np. ciekłe substancje organiczne.
Skutkiem procesów korozyjnych jest niszczenie metalu, które obserwuje się przede wszystkim na
powierzchniach w postaci nagromadzenia się stałych produktów reakcji takich jak np. tlenki, rdza,
zgorzelina. Jeżeli produkty reakcji odpadają od podłoża metalicznego wówczas obserwuje się nierówności
powierzchni pierwotnie gładkiej lub wżery. Również mogą tworzyć się rozpuszczalne w środowisku
korozyjnym produkty (jony metali) zanieczyszczające czasem w sposób grożny środowisko. W zależności
od charakteru zniszczenia korozyjnego rozróżnia się:
- korozję ogólną, która może być równomierna lub nierównomierna
- korozję miejscową np. plamową, punktową, wżerową, międzykrystaliczną, szczelinową
2. Korozja elektrochemiczna.
Procesy korozji elektrochemicznej zachodzą wówczas, gdy metal lub stop znajduje się w
środowisku będącym elektrolitem, a więc przede wszystkim w roztworach wodnych. Wody rzeczne oraz z
jezior zawierają dostateczną ilość związków nieorganicznych, a wody morskie zawierają do 3%
rozpuszczonych soli, są więc dobrymi elektrolitami.
2.1. Makro- i mikroogniwa korozyjne.
W wyniku zetknięcia metalu z elektrolitem powstają lokalne mikroogniwa. Powierzchnia metalu
nawet najbardziej czysta nie jest jednorodna w skali mikroskopowej. Metale mają mikrostrukturę ziarnistą,
krystaliczną, granice ziarn w stosunku do ich wnętrza mają strukturę mniej uporządkowaną. Energia
granic ziarn jest wyższa niż samego ziarna, toteż w zetknięciu z elektrolitem granice ziarn stają się
obszarem anodowym, a obszar ziarna mający niższą energię staje się obszarem katodowym
Makroogniwa korozyjne powstają przy zetknięciu dwóch metali lub stopów różniących się
stacjonarnym potencjałem elektrodowym i znajdujących się w środowisku elektrolitu - korozja kontaktowa.
Efekt galwaniczny w takim ogniwie występuje przy różnicy potencjałów powyżej 0,05 V.
2.2. Reakcje elektrodowe w ogniwach korozyjnych.
Mikroogniwa korozyjne różnią się tym od ogniw galwanicznych, że pracują jako krótkozwarte
natychmiast po zetknięciu z elektrolitem. Zniszczenie metalu następuje zawsze w obszarze anodowym.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)