Zagadnienia poruszone w pracy to: skład konwencji, prawa i wolności osobiste, realizacja konwencji o prawach dziecka przez RP. Notatka pomocna jako baza do przygotowania pracy w podobnym temacie.
Konwencja o prawach dziecka ONZ
Uchwalenie Konwencji o prawach dziecka jest jednym z istotniejszych osiągnięć Polski w zakresie ochrony praw dziecka. Polska w 1978 roku zaproponowała bowiem Komisji Praw Człowieka ONZ, uchwalenie tej konwencji i złożyła odpowiedni jej projekt, później dwukrotnie modyfikowany.Ideową podstawę projektu stanowiły dokonania polskiej myśli pedagogicznej, a przede wszystkim filozoficzno-wychowawcza koncepcja Janusza Korczaka, który już przed II wojną światową wcielał jej zasady w codziennej pracy wychowawczej.Projekt złożony przez Polskę był podstawą wszystkich prac nad uzgodnieniem ostatecznego tekstu konwencji.Wszystkie rezolucje i decyzje organów Narodów Zjednoczonych - Komisji Praw Człowieka, Rady Gospodarczej i Społecznej, Zgromadzenia Ogólnego - dotyczące prac nad projektem konwencji były opracowywane i przedkładane przez Polskę. Przez jedenastoletni okres prac nad projektem konwencji w Narodach Zjednoczonych delegat Polski był wybierany na przewodniczącego - sprawozdawcę Grupy Roboczej, w ramach której ustalano tekst konwencji.Konwencja o prawach dziecka została jednomyślnie przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 20 listopada 1989 roku, a po jej podpisaniu przez 20 państw weszła w życie w dniu 2 września 1990 roku. Konwencja jak dotychczas została ratyfikowana przez 192 państwa świata.Konwencja składa się z preambuły, w której określone zostały założenia ogólne oraz z trzech części postanawiających.Część pierwsza składa się z 41 artykułów dotyczących zobowiązań państwa w zakresie realizowania poszczególnych praw dzieci. Część druga (artykuły 42 do 45), dotyczy sposobów egzekwowania i kontrolowania zobowiązań państwa. Część trzecia (artykuły 46 do 54), określa zasady przystąpienia do konwencji.Konwencja ustanawia status dziecka oparty na następujących założeniach:* dziecko jest samodzielnym podmiotem, ale ze względu na swoją niedojrzałość psychiczną i fizyczną wymaga szczególnej opieki i ochrony prawnej,* dziecko jako istota ludzka wymaga poszanowania jego tożsamości, godności i prywatności,* rodzina jest najlepszym środowiskiem wychowania dziecka,* państwo ma wspierać rodzinę, a nie wyręczać ją w jej funkcjach.Konwencja - nazywana światową konstytucją praw dziecka - jest dokumentem prawnym, który - jak dotychczas - zawiera najszerszy katalog praw dzieci.Katalog sformułowano kierując się następującymi zasadami:- zasadą dobra dziecka,- zasadą równości (wszystkie dzieci są równe wobec prawa bez względu na pochodzenie, płeć, narodowość, itd.),- zasadą poszanowania praw i odpowiedzialności obojga rodziców (państwo respektuje autonomię rodziny i ingeruje tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach według określonych procedur),- zasadą pomocy państwa (państwo zobowiązane jest do podejmowania wszelkich działań ustawodawczo-administracyjnych dla realizacji praw uznanych w konwencji).
(…)
… poprzez obowiązywanie rozwiązań prawnych umożliwiających przysposobionemu zachowanie tajemnicy pochodzenia dziecka. 2. O granicy wieku, od której dopuszczalne jest powoływanie do służby wojskowej lub podobnej oraz uczestnictwo w działaniach zbrojnych, rozstrzyga prawo Rzeczpospolitej Polskiej. Granica ta nie może być niższa niż przewidziana w artykule 38 konwencji. Deklaracje brzmią następująco: 1…
… Rzecznika Praw dziecka. Ustawą z dnia 7 stycznia 1993 roku (Dz. U z 1999 r., Nr 5 poz. 32) o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży rozszerzono zakres prawnej ochrony życia dziecka. Zgodnie z art. 1 ustawy prawo do życia podlega ochronie, w tym również w fazie prenatalnej w granicach określonych w ustawie. Nowelizacją ustawy kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz ustawy o aktach stanu cywilnego w 1995 roku (ustawa z 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 1995 r., Nr 83, poz. 417) znacznie poszerzono uprawnienia dziecka przysposobianego. Zgodnie z nowymi przepisami dziecko, które nie ukończyło 13 lat życia, jeśli jest w stanie pojąć znaczenie przysposobienia powinno być wysłuchane przez sąd opiekuńczy. Może ono wypowiedzieć się w sprawie zmiany nazwiska i imienia. Dziecko, które ukończyło 13 lat musi wyrazić zgodę na przysposobienie, a sąd opiekuńczy w orzeczeniu o przysposobieniu może zmienić imię i nazwisko dziecka tylko za jego zgodą. Po osiągnięciu pełnoletności dziecko przysposobione może żądać udostępnienia księgi stanu cywilnego w części dotyczącej aktu urodzenia i dotrzeć tym samym do pierwszego aktu urodzenia. Ponadto sąd opiekuńczy, jeżeli uzna, że dziecko przysposabiane rozumie swoją sytuację może zapytać dziecko o zgodę na sporządzenie nowego aktu urodzenia. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1997 r. Nr 141, poz. 943) wprowadzono art. 4, który zobowiązuje każdego pedagogicznego pracownika oświaty do szanowania godności podopiecznego; Nauczyciel w swoich działaniach…
… można wskazać grupę "wyposażonych", którym rodzina zapewnia dobry start życiowy i znacznie liczniejszą grupę "upośledzonych", pochodzących z małych miast i wsi z rodzin o średnim i niskim statusie, z rodzin wielodzietnych. Według badań GUS w 1997 roku co 20 osoba żyła w rodzinach, w których poziom spożycia był niższy niż minimum egzystencji; 1/2 tych osób stanowiły dzieci w wieku do lat 14, prawie połowa…
… z przedstawicielami organizacji pozarządowych, przedstawicielami WHO, UNICEF, UNHCR w celu omówienia przedłożonego komentarza, * analiza zebranego materiału i ewentualne zapytania dodatkowe do rządu, * spotkanie Komitetu z członkami rządu państwa-strony konwencji, * sformułowanie oceny raportu zawierającej zalecenia i rekomendacje do realizacji przez rząd państwa-strony konwencji. Realizacja Konwencji o prawach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)