KONGRES WIEDE Ń SKI główne reprezentacje: Austria – Franciszek I (polityk nieporadny, zaleŜny od swego kanclerza), Klemens Lothar von Metternich (minister spraw zagranicznych), Friedrich Gentz (główny ideolog koalicji antynapoleońskich, „sekretarz Europy) Rosja – Aleksander I Pawłowicz Romanow (car w latach 1801-1825), Karl Nesselrode (minister spraw zagranicznych),Andriej Razumowski (były ambasador Rosji w Wiedniu) Prusy – Fryderyk Wilhelm III (król pruski 1797-1840), Karl August von Handenberg (kanclerz), Wilhelm von Humboldt Anglia – regent Jerzy (późniejszy król Jerzy IV), Henry Stuart hr. Castlereagh Francja – Charles Maurice de Talleyrand-Perigord (minister spraw zagranicznych) _ otwarcie i zamkni ę cie Kongresu Formalnego otwarcia nie było ( planowano je najpierw na 1 X , potem 1 XI , ale ostatecznie w ogóle się nie odbyło). Nie było te Ŝ formalnego zamkni ę cia . Nie odbyła się teŜ ani jedna sesja plenarna, na której pojawiliby się wszyscy uczestnicy kongresu. Kongres toczył się oczywiście w płaszczyźnie oficjalnych spotkań i posiedzeń, ale równie waŜne były niezliczone bale, pół- lub całkowicie prywatne spotkania i inne imprezy, na których często zapadały waŜne decyzje. W najbardziej pracowitym okresie od września 1814 do końca stycznia 1815 szefowie dyplomacji głównych mocarstw spotykali się niemal codziennie. data podpisania aktu ko ń cowego – 9 czerwca 1815 _ procedury, czyli jak obradowano… Początkowo najwaŜniejszym organem był Komitet Czterech [Dyrektoriat] (szefowie dyplomacji Rosji, Prus, WB i Austrii). Komitet ten miał wył ą czne prawo decydowania o sprawach terytorialnych , a Francja i Hiszpania mogły je jedynie opiniowa ć. Do dyskusji merytorycznych, choć w mniejszym zakresie, zaproszono takŜe pozostałych sygnatariuszy pierwszego pokoju paryskiego. Były to Francja, Hiszpania, Portugalia i Szwecja . To rozszerzone grono ministrów SZ nazywało się Komitetem O ś miu . Ksi ąŜę Talleyrand wykorzystał podziały wewnątrz Czwórki, przede wszystkim wokół kwestii granic Prus (Saksonia, Księstwo Warszawskie) i doprowadził do powstania tajnego sojuszu WB, Austrii i Francji przeciw Rosji i Prusom (_ uznanie Francji Burbonów i dopuszczenie jej do głosu decydującego). Zabieg Talleyranda przeszedł do historii dyplomacji jako intryga styczniowa . Tak Komitet Czterech stał się Komitetem Pi ę ciu . _ komisje Miały charakter roboczy, a jednocześnie problemowy. Formalnie zostały powołane przez Komitet O ś miu . Oto ich lista: - prawna - do spraw niemieckich - statystyczna - do spraw Włoch - do rang i stopni dyplomatycznych - do spraw Polski - do spraw handlu niewolnikami - do spraw Saksonii
(…)
… w ramach ZN.
Włochy
Austria dostawała Lombardię z Mediolanem oraz Wenecję z Dalmacją i Istrią, co dawało jej
zdecydowanie dominującą
pozycję w Italii. Jednocześnie z Włoch wyparto wpływy francuskie. Sardynia otrzymała Genuę, Niceę i
Sabaudię.
Przywrócono Państwo Kościelne na czele z papieŜem Piusem VII. Sycylię i Neapol połączono w
Królestwo Obojga
Sycylii pod berłem Ferdynanda IV Burbona.
Niderlandy…
… z Mediolanem oraz Wenecję z Dalmacją i Istrią, co dawało jej
zdecydowanie dominującą
pozycję w Italii. Jednocześnie z Włoch wyparto wpływy francuskie. Sardynia otrzymała Genuę, Niceę i
Sabaudię.
Przywrócono Państwo Kościelne na czele z papieŜem Piusem VII. Sycylię i Neapol połączono w
Królestwo Obojga
Sycylii pod berłem Ferdynanda IV Burbona.
Niderlandy
Holandia i Belgia zostały połączone w Królestwo…
… na ich
naciski.
8 czerwca 1815 w Wiedniu podpisano Akt Zasadniczy Związku Niemieckiego. Decyzja o jego utworzeniu
została takŜe
zawarta w Akcie Końcowym.
_ akt końcowy 9 VI 1815
Niemcy
Prusy otrzymały od Szwecji Rugię i część Pomorza oraz część Nadrenii (w tym okręgi Kolonii, Trewiru,
Akwizgranu).
Granice Prus sięgały od Kłajpedy po Saarę. Hanower przekształcono w królestwo podporządkowane WB,
Lauenberg i
Holsztyn stały się posiadłościami duńskimi, a Wielkie Księstwo Luksemburga oddano Holandii.
Utworzono Związek Niemiecki, celem "utrzymania bezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego
GER, niepodległości i
nietykalności państw skonfederowanych". Do ZN weszły 34 państwa i 4 wolne miasta, w tym: 1
cesarstwo (Austria, ale
tylko z ziemiami niemieckimi w Austrii Właściwej), 5 królestw (Prusy, ale bez…
… się posiadłościami duńskimi, a Wielkie Księstwo Luksemburga oddano Holandii.
Utworzono Związek Niemiecki, celem "utrzymania bezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego
GER, niepodległości i
nietykalności państw skonfederowanych". Do ZN weszły 34 państwa i 4 wolne miasta, w tym: 1
cesarstwo (Austria, ale
tylko z ziemiami niemieckimi w Austrii Właściwej), 5 królestw (Prusy, ale bez Poznańskiego oraz Prus
Zachodnich…
… Końcowy Kongresu Wiedeńskiego)
- legitymizm - twórcą, a w kaŜdym razie głównym propagatorem tej teorii na Kongresie był ksiąŜę
Talleyrand. Sformułował
ją przy okazji sprawy Saksonii i po raz pierwszy uŜył jako argumentu, Ŝeby Wettinowie pozostali na
tamtejszym tronie.
Według francuskiego ministra prawa monarchów do tronu stanowią jedyny, naturalny i stały punkt
odniesienia,
organizujący porządek…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)