KONGRES WIEDEŃSKI - główne reprezentacje

Nasza ocena:

5
Pobrań: 1344
Wyświetleń: 3738
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
KONGRES WIEDEŃSKI - główne reprezentacje - strona 1 KONGRES WIEDEŃSKI - główne reprezentacje - strona 2 KONGRES WIEDEŃSKI - główne reprezentacje - strona 3

Fragment notatki:

KONGRES WIEDE Ń SKI  główne reprezentacje:  Austria –  Franciszek I (polityk nieporadny, zaleŜny od swego kanclerza), Klemens Lothar von Metternich  (minister spraw zagranicznych), Friedrich Gentz (główny ideolog koalicji antynapoleońskich, „sekretarz  Europy)  Rosja  – Aleksander I Pawłowicz Romanow (car w latach 1801-1825), Karl Nesselrode (minister spraw  zagranicznych),Andriej Razumowski (były ambasador Rosji w Wiedniu)  Prusy –  Fryderyk Wilhelm III (król pruski 1797-1840), Karl August von Handenberg (kanclerz), Wilhelm  von Humboldt  Anglia –  regent Jerzy (późniejszy król Jerzy IV), Henry Stuart hr. Castlereagh  Francja  – Charles Maurice de Talleyrand-Perigord (minister spraw zagranicznych)  _  otwarcie i zamkni ę cie Kongresu  Formalnego  otwarcia  nie było ( planowano  je najpierw na  1 X , potem  1 XI , ale ostatecznie w ogóle się nie  odbyło).  Nie było  te Ŝ  formalnego zamkni ę cia . Nie odbyła się teŜ ani jedna sesja plenarna, na której pojawiliby się wszyscy  uczestnicy  kongresu. Kongres toczył się oczywiście w płaszczyźnie oficjalnych spotkań i posiedzeń, ale równie waŜne  były niezliczone  bale, pół- lub całkowicie prywatne spotkania i inne imprezy, na których często zapadały waŜne decyzje. W  najbardziej  pracowitym okresie od września 1814 do końca stycznia 1815 szefowie dyplomacji głównych mocarstw  spotykali się niemal  codziennie.  data podpisania aktu ko ń cowego – 9 czerwca 1815  _  procedury, czyli jak obradowano…  Początkowo najwaŜniejszym organem był  Komitet Czterech [Dyrektoriat] (szefowie dyplomacji Rosji,  Prus, WB i  Austrii).  Komitet ten miał  wył ą czne prawo decydowania o sprawach terytorialnych , a  Francja i  Hiszpania  mogły je  jedynie  opiniowa ć. Do dyskusji merytorycznych, choć w mniejszym zakresie, zaproszono takŜe  pozostałych sygnatariuszy  pierwszego pokoju paryskiego. Były to  Francja, Hiszpania, Portugalia i Szwecja . To rozszerzone grono  ministrów SZ  nazywało się  Komitetem O ś miu .  Ksi ąŜę  Talleyrand  wykorzystał podziały wewnątrz Czwórki, przede wszystkim wokół kwestii granic Prus  (Saksonia,  Księstwo Warszawskie) i doprowadził do powstania  tajnego sojuszu WB, Austrii i Francji przeciw Rosji  i Prusom  (_  uznanie Francji Burbonów i dopuszczenie jej do głosu decydującego). Zabieg Talleyranda przeszedł do  historii dyplomacji  jako  intryga styczniowa . Tak Komitet Czterech stał się  Komitetem Pi ę ciu .  _  komisje  Miały charakter roboczy, a jednocześnie problemowy. Formalnie zostały  powołane przez Komitet O ś miu .  Oto ich lista:  - prawna - do spraw niemieckich  - statystyczna - do spraw Włoch  - do rang i stopni dyplomatycznych - do spraw Polski  - do spraw handlu niewolnikami - do spraw Saksonii 

(…)

… w ramach ZN.
Włochy
Austria dostawała Lombardię z Mediolanem oraz Wenecję z Dalmacją i Istrią, co dawało jej
zdecydowanie dominującą
pozycję w Italii. Jednocześnie z Włoch wyparto wpływy francuskie. Sardynia otrzymała Genuę, Niceę i
Sabaudię.
Przywrócono Państwo Kościelne na czele z papieŜem Piusem VII. Sycylię i Neapol połączono w
Królestwo Obojga
Sycylii pod berłem Ferdynanda IV Burbona.
Niderlandy…
… z Mediolanem oraz Wenecję z Dalmacją i Istrią, co dawało jej
zdecydowanie dominującą
pozycję w Italii. Jednocześnie z Włoch wyparto wpływy francuskie. Sardynia otrzymała Genuę, Niceę i
Sabaudię.
Przywrócono Państwo Kościelne na czele z papieŜem Piusem VII. Sycylię i Neapol połączono w
Królestwo Obojga
Sycylii pod berłem Ferdynanda IV Burbona.
Niderlandy
Holandia i Belgia zostały połączone w Królestwo…
… na ich
naciski.
8 czerwca 1815 w Wiedniu podpisano Akt Zasadniczy Związku Niemieckiego. Decyzja o jego utworzeniu
została takŜe
zawarta w Akcie Końcowym.
_ akt końcowy 9 VI 1815
Niemcy
Prusy otrzymały od Szwecji Rugię i część Pomorza oraz część Nadrenii (w tym okręgi Kolonii, Trewiru,
Akwizgranu).
Granice Prus sięgały od Kłajpedy po Saarę. Hanower przekształcono w królestwo podporządkowane WB,
Lauenberg i
Holsztyn stały się posiadłościami duńskimi, a Wielkie Księstwo Luksemburga oddano Holandii.
Utworzono Związek Niemiecki, celem "utrzymania bezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego
GER, niepodległości i
nietykalności państw skonfederowanych". Do ZN weszły 34 państwa i 4 wolne miasta, w tym: 1
cesarstwo (Austria, ale
tylko z ziemiami niemieckimi w Austrii Właściwej), 5 królestw (Prusy, ale bez…
… się posiadłościami duńskimi, a Wielkie Księstwo Luksemburga oddano Holandii.
Utworzono Związek Niemiecki, celem "utrzymania bezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego
GER, niepodległości i
nietykalności państw skonfederowanych". Do ZN weszły 34 państwa i 4 wolne miasta, w tym: 1
cesarstwo (Austria, ale
tylko z ziemiami niemieckimi w Austrii Właściwej), 5 królestw (Prusy, ale bez Poznańskiego oraz Prus
Zachodnich…
… Końcowy Kongresu Wiedeńskiego)
- legitymizm - twórcą, a w kaŜdym razie głównym propagatorem tej teorii na Kongresie był ksiąŜę
Talleyrand. Sformułował
ją przy okazji sprawy Saksonii i po raz pierwszy uŜył jako argumentu, Ŝeby Wettinowie pozostali na
tamtejszym tronie.
Według francuskiego ministra prawa monarchów do tronu stanowią jedyny, naturalny i stały punkt
odniesienia,
organizujący porządek…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz