Karl Popper - filozof XX-wieczny

Karl Popper - filozof XX wieczny: Naiwny monizm - rozpowszechniony, nie zweryfikowany światopogląd starożytnych Greków, oparty na trzech przesłankach:
Świat jest jeden i jest jednorodny (monistyczny).
Wszystko, co się w nim dzieje ma charakter zjawisk naturalnych.
Zjawiska przyrody są konieczne i nieuchronne (jest lato, to musi być zima, jest dzień to będzie noc) Wnioski starożytnych : Skoro istnieją trzy przesłanki dotyczące świata, to świat społeczny również musi mieć charakter konieczny i nieuchronny (musi być tak, że jedni są senatorami, a inni niewolnikami, tak było jest i będzie) Krytyczny dualizm - pogląd mówiący, że w rzeczywistości występują dwa światy: przyrody i społeczny.
Prawa naturalne występują w przyrodzie.
Prawa stanowione są natomiast tworem ludzkim i mają charakter: zamienialny, wariantowy (np. Rewolucja francuska zmieniła prawo stanowione). Szkoła sofistyczna - polemizuje z naiwnym monizmem, gdyż uważa, że dwie pierwsze przesłanki są nieprawidłowe, zgadza się natomiast z przesłanką trzecią. Protagoras - czołowy przedstawiciel sofistów twierdził, że „Człowiek, jest miarą wszystkich rzeczy”. Należałoby do tego jeszcze dodać, „…które stworzył”, gdyż dziełem ludzkim jest świat społeczny. Szkoła stoicyzmu - głosiła ideę społeczności powszechnej, pojawiła się, gdy zaczęła przemijać świetność starożytnej Grecji (Aleksander Macedoński zjednoczył wiele nacji).
... zobacz całą notatkę